شبى در روضه مقدّسه بودم و اين زيارت را مكرّر خواندم و در راه و در روضه، كرامات عجيب، بلكه معجزات غريبى آشكار شد كه ذكر آن به طول مىانجامد.
خلاصه، ترديد ندارم كه اين زيارت، با تأييد صاحب الأمر عليه السلام از ابو الحسن امام هادى عليه السلام است و اين كه كاملترين و بهترين زيارتهاست؛ بلكه پس از آن رؤيا، اكثر اوقات، ائمّه عليهم السلام را با آن زيارت مىكنم و در عتبات عاليات، جز با اين زيارت، آنها را زيارت نكردم.۱
۴ / ۷
شيخ حُرّ عاملى
۸۷۰.فقيه و محدّث جليل القدر، شيخ حرّ عاملى مىگويد: من خودم معجزاتى در خواب از آن جناب به صورت مكرّر ديدهام ، از جمله اين كه: در دوران كودكى، حدود دهسالگى، گرفتار مرض بسيار سختى شدم ، به طورى كه بستگانم از سالم شدنم مأيوس شده، يكسره از من دست شسته، شروع به گريه و زارى نموده و مهيّاى عزا شدند و يقين داشتند كه من همان شب خواهم مُرد. من در همان موقع، در بين خواب و بيدارى به زيارت پيغمبر خدا صلى اللّه عليه و آله و دوازده امام مشرّف شدم و به آنان سلام دادم و با يكيك آنها مصافحه كردم. به خوبى در نظر دارم كه بين من و امام صادق عليه السلام كلامى رد و بدل شد كه اكنون آن را به خاطر ندارم، جز اين كه مىدانم ايشان در حقّ من دعا فرمود. هنگامى كه به صاحب الزمان رسيدم، بر ايشان سلام كرده و پس از مصافحه، شروع به گريه نمودم و گفتم: اى مولاى من! مىترسم قبل از اين كه بهره خود را از علم و عمل برگيرم، در اين مرض بميرم.
صاحب الزمان عليه السلام فرمود: «ترس به خود راه مده كه در اين مرض نخواهى مُرد و خدا تو را از اين مرض، نجات مىدهد و عمر طولانى خواهى كرد».