هر كس اين دعا را پس از هر نماز واجب بخواند، امام «م ح م د بن حسن» - كه سلام بر او و پدرانش باد - را در بيدارى يا خواب مىبيند: بِسمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ، اللَّهُمَّ بَلِّغ مَولانا صاحِبَ الزَّمانِ أينَما كانَ وَ حَيثُما كانَ ، مِن مَشارِقِ الأَرضِ وَ مَغارِبِها ، سَهلِها وَ جَبَلِها ، عَنّي وَ عَن والِدَىَّ وَ عَن وُلدى وَ إخوانى التَّحِيَّةَ وَ السَّلامَ ... .۱
به نام خداوند گستردهمهر مهربان. خدايا! به مولايمان صاحب الزمان، در هر جا كه هست و هر حالتى كه دارد، در شرق و غرب زمين، دشت و كوه آن، از سوى من و پدر و مادر و فرزندان و برادرانم به او درود و سلام برسان .
دليل وقوع رؤيت
پس از اثبات امكان رؤيت، به ارائه دليل براى وقوع اين امر نيازمنديم؛ زيرا اگرچه وقوع چيزى، دليل امكان آن است، امّا امكان يك شىء، مستلزم وقوع آن نيست. با اين فرض، به گزارشهاى قابل اعتمادى نياز داريم كه ديدار امام عليه السلام را براى حدّ اقل عدّهاى محدود، ثابت كند. اين گزارشها را مىتوانيم به چند دسته تقسيم كنيم: يك دسته، احاديثى از امامان اند كه به گونهاى كلّى و اجمالى، از دسترس برخى از نزديكان و موالىِ امام عصر عليه السلام به ايشان و به طور طبيعى ، ديدن وجود مبارك امام عليه السلام حكايت دارند؛ دسته دوم، گزارشهاى مكرّر و درازدامن از تشرّفها و رؤيتهاى پيروان ناب امامان و يا انسانهاى درمانده و گرفتار اند كه برخى از آنها در همين بخش آمدهاند.
دسته نخست: دست كم دو حديث۲ با اسناد معتبر و مقبول، دسترس به امام عليه السلامرا
