137
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد پنجم

فرمود: «اى حسن! مانند اين همنشينى‏اى كه براى تو رخ داد، براى هيچ كس روى نداده است. بر وردت مداومت كن تا آن گاه كه ناتوان شوى؛ كه تو عمرى طولانى خواهى داشت‏۱».۲

۳ / ۲۷

امير اسحاق استرآبادى‏

۸۳۹.علّامه مجلسى‏۳مى‏گويد كه: پدرم (م ۱۰۷۰ق) نقل مى‏كرد: در روزگار ما مرد شريف صالحى به نام امير اسحاق استرآبادى بود۴كه چهل حج پياده گزارده بود و ميان مردم مشهور بود كه طى الأرض مى‏كند. سالى به اصفهان آمد و من اين مسئله را از او

1.شعرانى در بخش دوم كتاب اليواقيت و الجواهر چنين گفته است: «بحث شصت و پنجم : در بيان اين كه همه نشانه‏هاى قيامت كه شارع، خبر آنها را به ما داده، حق‏اند و قطعاً پيش از قيامت اتّفاق مى‏افتند ، مانند خروج امام مهدى عليه السلام ... : امام مهدى از فرزندان امام حسن عسكرى است. ايشان در نيمه شعبان ۲۵۵ق به دنيا آمده و تا كنون زنده است، تا اين كه با عيسى بن مريم در يك جا گرد آيد. سنّ ايشان تا زمان ما كه سال ۹۵۸ق است، ۷۰۶ سال است. اين خبر را شيخ حسن عراقى - كه در بالاى تپّه الريش المطل مدفون است - ، در بركه رطلى مصر برايم از امام مهدى روايت كرد. وى در زمانى با امام بوده است. با اين حرف وى، استاد ما سرورم على خواص - كه رحمت خدا بر هر دو باد هم موافق است. شعرانى در الطبقات كه مشهور به اللواقح است، بنا بر نقلى كه از وى شده ، پس از روايت سياحت حسن عراقى گفته است: من از عمر ايشان پرسيدم. فرمود: فرزندم! الآن ۶۲۰ سال است كه يكصد سال از آن تاريخ گذشته است: شعرانى گفت: من اين حرف را به سرورم على خواص گفتم و او هم آن را تأييد كرد (أعيان الشيعة: ج ۲ ص ۶۷) .

2.أعيان الشيعه : ج ۲ ص ۶۸ (به نقل از الطبقات الكبرى المسماة بلواقح الأنوار فى طبقات الأخيار: بخش ۲)، نجم الثاقب: ص ۴۴۵ .

3.محمّدباقر فرزند محمّدتقى مشهور به علّامه مجلسى : يكى از بزرگ‏ترين علماى جهان اسلام و تشيّع است. در سال ۱۰۳۷ق در خانه دانش و بيت حديث به دنيا چشم گشود. بيش از يكصد كتاب به زبان فارسى و عربى نوشت كه معروف‏ترين آنها ، بحار الأنوار با ۱۱۰ جلد است كه مجموعه بزرگى از احاديث را در آن گرد آورده است. تأليف ديگر او، مرآة العقول با ۲۶ جلد است. وى در ۲۷ رمضان سال ۱۱۱۰ق در گذشت و در جامع عتيق اصفهان مدفون شد.

4.بحار الأنوار: ج ۹۴ ص ۲۶۶ش ۳۴. سند ديگر عالى براى اين دعا داريم؛ امّا از غرابت خالى نيست. من آن را از پدرم از برخى افراد صالح از مولايمان امام قائم عليه السلام بدون واسطه روايت مى‏كنم... تفصيل آن چنين است. منظور از برخى افراد صالح، امير اسحاق استرآبادى است (مستدرك سفينة البحار: ج ۳ ص ۲۹۹).


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد پنجم
136

۳ / ۲۶

شيخ حسن عراقى‏

۸۳۸.عبد الوهّاب بن احمد شعرانى‏۱مى‏گويد كه: سَرورم، عارف به خدا، حسن عراقى برايم حكايتى اين گونه نقل كرد: من صنعتگرى جوان در دمشق بودم كه جمعه‏ها به لهو و لعب و باده‏نوشى مى‏پرداختيم. روزى خداوند، مرا متنبّه كرد و از خود پرسيدم: آيا براى اين آفريده شده‏ام؟ اين كارها و دوستانم را ترك كردم و به مسجد اموى رفتم. ديدم شخصى بر صندلى در باره منزلت مهدى عليه السلام سخن مى‏گويد. مشتاق ديدارش شدم و پس از آن سجده‏اى نمى‏كردم، جز آن كه از خداى متعال درخواست مى‏كردم كه مرا با او گرد آورد. شبى پس از نماز مغرب، نافله مى‏خواندم كه شخصى پشت سرم نشست و دست بر شانه‏ام گذاشت و به من فرمود: «خداوند، دعايت را مستجاب كرد. فرزندم! چه مى‏خواهى؟ من مهدى ام». گفتم: با من به خانه‏ام مى‏آيى؟ او با من آمد و فرمود: «مكانى خلوت فراهم كن كه تنها من باشم».
برايش آماده كردم و او هفت شبانه‏روز در آن جا نزدم ماند و ذكرى به من تلقين كرد. فرمود: «وردم را به تو ياد مى‏دهم تا بر آن مداومت كنى، إن شاء اللَّه تعالى. يك روز روزه مى‏گيرى و يك روز افطار مى‏كنى و هر شب، پنجاه ركعت نماز مى‏خوانى». من جوانى خوش‏سيما بودم كه هنوز مو بر صورتم نروييده بود. او مى‏فرمود: «[هيچ‏گاه رو به روى من منشين ؛ بلكه‏] پشت سر من بنشين» و عمامه‏اش شبيه عمامه ايرانيان بود و ردايى از پشم شتر داشت.
چون هفت روز به سر رسيد، بيرون رفت و من با او خداحافظى كردم و به من

1.ابو محمّد عبد الوهّاب بن احمد بن على حنفى شعرانى : از عالمان صوفى‏مسلك مصر است كه به سال ۸۹۸ ق در قلقشنده مصر به دنيا آمد و در قاهره به سال ۹۷۳ق در گذشت. لواقح الأنوار فى طبقات الأخيار ، از جمله كتاب‏هاى اوست (أعيان الشيعة: ج ۲ ص ۶۷، الأعلام زِركلى: ج ۴ ص ۱۸۰).

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد پنجم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9642
صفحه از 432
پرینت  ارسال به