جايى كه در آن است، كرعه نام دارد و از سرزمين يمن و در فاصله ده روز راه صحرايى بدون آب است.
گفتنى است كه ذكر كرعه به عنوان محلّ قيام مهدى عليه السلام در حديثى از كتاب نعوت المهدى نوشته ابو نعيم اصفهانى آمده و از عبد اللَّه بن عمر، از پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نقل كرده است: مهدى از آبادى‏اى به نام كرعه، خروج مى‏كند، بر سرش ابرى سايه مى‏افكند كه در آن ندا دهنده‏اى ندا مى‏دهد: «اين مهدى، جانشين خدا [در زمين‏] است . از او پيروى كنيد». ^۱

۳ / ۲۰

نجم الدين جعفر بن زهدرى‏

۸۳۲.سيّد على بن عبد الكريم بن عبد الحميد نيلى‏^۲نقل مى‏كند كه: يكى ديگر از كسانى كه قائم عليه السلام را ديده، جمال الدين فرزند قارى فقيه، جعفر بن زهدرى‏^۳ است. عبد الرحمان عتائقى،^۴ ماجراىِ او را به خطّ خودش برايم نوشت: جعفر بن زهدرى، فلج شد و مادربزرگش هر چه در معالجه‏اش كوشيد، كارى از پيش نبرد. او را نزد پزشكان بغداد نيز بردند و مدّتى طولانى به معالجه‏اش پرداختند؛ امّا سودى نداشت.

۳ / ۱۹

تاجر پير

۸۳۱.على بن يونس عاملى،^۱ به نقل از محمّد بن احمد مى‏گويد: پدرش چون شنيد كه مهدى عليه السلام، از كرعه خروج مى‏كند، هر سال كه حاجيان مى‏آمدند، در باره آن از آنها جويا مى‏شد. روزى ، فردى مرا نزد تاجر پيرى برد كه دارايى و خادم فراوان داشت و سؤالم را با او در ميان گذاشت. آن پير به من خوشامد گفت و پرسيد: كرعه را از كجا مى‏شناسى؟ گفتم: در كتاب‏ها ديده‏ام. او گفت: پدرم فراوان سفر مى‏كرد و من هم با او مى‏رفتم. روزگارى، راه را گم كرديم و توشه‏مان تمام شد و نزديك بود تلف شويم كه چادرهايى ديديم و سرگذشتمان را براى ساكنانش گفتيم. هنگام ظهر، پيرى باهيبت كه پرهيبت‏تر و خوش‏سيماتر و بزرگ‏مرتبه‏تر از او نديده بودم، بيرون آمد و با ايشان نمازى مانند نماز شما عراقيان [شيعى‏] خواند . پس از سلام نماز، پدرم به او سلام كرد و ماجرايمان را گفت. چند روزى آن جا مانديم. مردمى مانند آنها نديده بودم. ميان آنها از ناسزا و بيهوده‏گويى خبرى نبود. چون راه را پرسيديم كه برويم، شخصى را با ما روانه كرد و هنوز نيم‏روزى راه نرفته بوديم كه ديديم همان جايى هستيم كه مى‏خواستيم. پدرم پرسيد: آن مرد كيست؟ او گفت: او مهدى عليه السلام است و