۱ / ۵
دعاى امام رضا عليه السلام
۱۰۴۳. جمال الاُسبوع- به نقل از يونس بن عبد الرحمان - : مولايمان امام رضا عليه السلام به دعا براى حجّت صاحب الزمان عليه السلام فرمان مىداد و خود - كه درودهاى خدا بر هر دو باد - در دعايش چنين مىخواند: «خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و از وليّت، خليفهات و حجّتت بر خلقت دفاع كن؛ او كه زبان و سخنگويت به اذن توست، حكمت تو را بر زبان مىآوَرَد ، ديده بيناى تو ميان آفريدههايت، گواه تو بر بندگانت، سَروَر مجاهد كوشا و بنده پناهنده به توست . خدايا! او را از شرّ آنچه آفريده، درست كرده، ايجاد نموده، پديد آورده و صورت دادهاى پناه ده ، و او را از جلو و پشت، راست و چپ ، بالا و پايين، حفظ فرما، با همان حفظت كه اگر كسى را در بر بگيرد، تباه نمىكند و پيامبرت، وصىّ پيامبرت و پدران امامانت و ستونهاى دينت را - كه درودهايت بر همه ايشان باد - در باره او حفظ كن، و او را به امانت بگير كه تباه نمىشود و در پناه و پيمان خودت در آور كه شكسته نمىشود . به دژ عزّت و منع خودت راه بده كه مغلوب نمىشود.
خدايا! او را با امان محكم خود امان ده كه هر كس را با آن امان دادى، وا ننهادى، و او را در حمايت خود قرار ده كه هر كس در آن باشد، مغلوب نمىشود و او را با يارى پيروزمندانهات يارى ده و با لشكر چيرهات استوارش بدار و با نيرويت تقويتش كن و با فرشتگانت پشتيبانىاش بنما. خدايا! هر كس او را دوست مىدارد، دوست بدار و هر كس او را دشمن مىدارد، دشمن بدار ، و زره نگاهدارندهات را بر او بپوشان و گرداگرد او را با فرشتگانت به طور كامل بگير. خدايا! و برترين چيزى را كه به برپاكنندگان عدالتت از ميان پيروان پيامبران دادى، به او برسان .
خدايا! پراكندگىها را با او جمع كن و شكافها را با او پُر كن و ستم را با او بميران و عدالت را با او پديدار كن و زمين را با طول بقايش زينت بخش و با يارىات استوارش كن و با هراس [در دل دشمن] يارىاش ده و پيروزىاى آسان برايش پيش آور و از نزد خودت تسلّطى پيروزمند بر دشمنت و دشمنش برايش قرار بده.
خدايا! او را قائمى قرار بده كه چشم به راهش باشند، و نيز امامى كه با او [از دشمنانت ]انتقام مىگيرى و با نصرتى فيروزمند و فتحى نزديك، استوارش بدار و وارث شرق و غرب زمين كه برايش مبارك گرداندهاى قرار بده و سنّت پيامبرت را - كه درودهايت بر او و خاندانش باد - با او زنده كن تا آن جا كه هيچ چيزى از حقيقت را به هراس از كسى، پنهان ندارد. ياورش را تقويت كن و واگذارندهاش را وا بگذار و هر كه را با او دشمنى مىكند، به هلاكت برسان و هر كه را به او خيانت مىكند، نابود بفرما.
خدايا! حاكمان زورگو، ستونها، استوانهها و برپا دارندگان كفر را به دست او هلاك كن و سران گمراهى، بدعتگزاران اصلى، نابودكنندگان سنّت و تقويتكنندگان باطل را به دست او درهم شكن و زورگويان را به دست او خوار كن و كافران و منافقان را به دست او نابود كن و نيز همه ملحدان را در هر زمان و در هر مكان از شرق و غرب زمين، در خشكى و دريا يا در كوه و دشت تا آن كه كسى از آنان نماند و اثرى از ايشان نپايد.
خدايا! سرزمينهايت را از آنان پاك و دل بندگانت را [با نابودى آنها] خنك گردان و مؤمنان را با او عزّت ببخش و سنّتهاى فرستادگان و احكام از ياد رفته پيامبران را به دست او زنده كن و آنچه را كه از دينت محو و از احكامت دگرگون شده، به دست او احيا كن تا دينت را با او و بر دستان او نوين، شاداب، درست و ناب كنى، بى هيچ كژى و بدعتى در آن تا با عدالتش، تاريكىهاى ستم را نور بخشى و آتش كفر را خاموش كنى و جايگاههاى حقّ و عدالتهاى ناشناخته را آشكار و نقاط مبهم و پيچيده احكام را روشن كنى.
خدايا! او بنده توست كه او را براى خود برگرفتى و از ميان خلقت برگزيدى و بر بندگانت برترى دادى و امانتدار نهانهايت نمودى و از گناهان، نگاهش داشتى و از عيبها مبرّايش كردى و از آلودگى، پاكش نمودى و از پليدى، دورش گردانيدى و از ترديد، سالمش نهادى.
خدايا! ما روز قيامت و روز بلاى بزرگ برايش گواهى مىدهيم كه نه گناهى كرده و نه خطايى نموده و نه نافرمانى تو را كرده و نه در اطاعت تو كوتاهى نموده، نه حرمتى از تو را فرو گذاشته و نه واجبى از تو را دگرگون ساخته و نه شريعتى از تو را تغيير داده است و او امام پرهيزگار راهنماى راهيافته، پاك پرواپيشه، وفادار راضى و پاكيزه است.
خدايا! بر او و پدرانش درود فرست و به خودش، فرزندانش، خانوادهاش، نسلش، اُمّتش و همه مردمش، مايه چشمروشنىاش و آنچه جانش را شاد مىكند، عطا كن و حكومت همه مملكتها، نزديك و دور، و نيرومند و خوار را براى او گرد آور تا حكمش را بر هر حكمى جارى و با حقّش بر هر باطلى غلبه كند.
خدايا! ما را به دست او به راه روشن هدايت و شاهراه روشن آن و طريقه ميانه - كه تندرو به آن باز مىگردد و عقبمانده، خود را به آن مىرسانَد - برسان . خدايا! ما را بر فرمانبردارى از او نيرومند كن و بر پيروى او استوار بدار و دنبالهروى از او را بر ما منّت بنه و ما را در حزب او و برپا دارندگان كارش كه همراه او شكيب مىورزند و با خيرخواهى براى او، خشنودى تو را مىجويند قرار بده، تا آن كه روز قيامت، ما را در زمره ياران و ياوران و تقويت كنندگان حكومت او محشور كنى.
خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و همه اينها را از جانب ما تنها براى خودت و به دور از هر شكّ و شبهه و ريا و خودنمايى قرار ده تا بِدان، بر غير تو اعتماد نكنيم و با آن، جز تو را نجوييم تا آن گاه كه ما را در جايگاه او جاى دهى و در بهشت، همراهش سازى ، و ما را در كار او به ملالت و كسالت و سستى و ناتوانى مبتلا مكن و ما را از كسانى قرار ده كه با آنان دينت را يارى مىدهى و وليّت را قدرتمندانه پيروز مىكنى و ديگرى را به جاى ما مگذار كه ما را با ديگرى عوض كردن، براى تو آسان و بر ما گران است؛ كه تو بر هر كار، توانايى.
خدايا! بر كارگزاران او درود فرست و آنان را به آرزوهايشان برسان و بر عمرشان بيفزاى و يارىشان ده و آنچه از امور دينت را به ايشان سپردهاى، بر ايشان كامل كن و ما را ياران ايشان و ياوران دينت قرار ده و بر پدران پاكش، امامان راهيافته، درود فرست. خدايا! آنان معدنهاى كلمات تو، گنجوران دانش تو، واليان امر تو، بندگان خالص تو، برگزيدگان از ميان آفريدگان تو، اوليا و فرزندان اولياى تو، برگزيدگان و فرزندان برگزيدگان تو هستند؛ درودهاى تو و رحمت و بركاتت بر همه آنان باد!
خدايا! همكاران و ياورانش را در فرمانبردارى از تو، آنان كه دژ و سلاح و پناهگاه و مايه انس او قرار دادى، آنان كه خانواده و فرزند را از ياد برده و از وطن خود دور شده و بستر گرم و نرمشان را فرو نهاده و تجارت خود را رها نموده و به زندگى خود زيان زده و بى آن كه از شهرشان غايب شوند، در انجمنهايشان يافت نمىشوند و با فرد دورى كه آنان را در كارشان يارى كند ، پيمان بسته و با نزديكى كه از كارشان جلو گيرد، مخالفت كردهاند و از پسِ سالها پشتْ به هم كردن و از هم بريدن، با هم متّحد شدهاند و رشتههاى پيوندى را كه [در بينشان] با متاع ناچيز و زودگذر دنيايى حاصل شده، بريدهاند، خدايا آنان را در حفظ و سايه حمايت خودت بگير و گزند هر يك از آفريدگانت را كه قصد دشمنى با ايشان را دارد ، از آنان باز گردان و كفايت و يارىات و نيز تأييد و امدادت را براى ايشان چندان فرا بخوان كه آنان را در اطاعتت يارى دهى و با حقّشان، باطل كسى را كه در پى خاموش كردن نور توست، از ميان ببرى!
و بر محمّد و خاندان او درود فرست و همه كرانههاى گيتى و همه سرزمينها را به دست آنان از عدل و داد و رحمت و فضيلت پُر كن و به اندازه كرم وجودت و آنچه بر بندگانت - كه برپا دارنده عدالت بودهاند - منّت نهادى ، از آنان قدردانى كن و از پاداش، چيزى برايشان ذخيره كن تا درجاتشان را بالا ببرى؛ كه تو هر چه بخواهى مىكنى و هر چه بخواهى به آن حكم مىرانى. آمين، اى خداى جهانيان!».۱