51
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم

۱۰۲۵. الفتن‌ ، ابن حمّاد - با سندش به نقل از حسن - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بلايى را ذكر كرد كه اهل بيتش به آن دچار مى‌شوند تا آن كه خداوند، پرچمى سياه‌رنگ را از شرق بر مى‌انگيزد كه هر كس آن را يارى كند، خداوند، يارى‌اش مى‌كند و هر كس آن را وا نهد، خداوند، او را وا مى‌نهد تا نزد مردى همنام من بيايند و كار خود را به او بسپارند و خداوند نيز او را استوار مى‌دارد و يارى مى‌دهد. ۱

۱۰۲۶. تاريخ بغداد- با سندش به نقل از ابو شُراعه - : در خانه‌اى نزد ابن عبّاس بوديم. گفت: آيا غريبه‌اى ميان شما هست؟ گفتند: نه.
گفت: هنگامى كه پرچم‌هاى سياه قيام كردند، با ايرانيان به نيكى رفتار كنيد؛ چرا كه حكومت ما با ايشان است.
ابو هريره گفت: آيا آنچه را از پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شنيدم، برايتان نگويم؟
گفت: تو اين جايى؟! آنچه را شنيده‌اى، بگو.
گفت: شنيدم كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مى‌فرمايد: «هنگامى كه پرچم‌هاى سياه از سمت مشرق مى‌آيند، آغاز آن، فتنه، ميانه آن، هرج و مرج و پايان آن، گم‌راهى است».۲

1.الفتن، ابن حمّاد : ج ۱ ص ۳۱۳ ح ۹۰۴ .

2.تاريخ بغداد : ج ۳ ص ۱۲۰ ش ۱۱۳۸ ، الفتن، ابن حمّاد : ج ۱ ص ۲۰۲ ح ۵۵۱ (با عبارت مشابه) ، كنز العمّال : ج ۱۱ ص ۱۶۰ ح ۳۱۰۳۳ ؛ المناقب، ابن شهرآشوب : ج ۳ ص ۳۰۰ (در اين منبع، بخش پايانى حديث آمده است) ، بحار الأنوار : ج ۴۲ ص ۶۱ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
50

۱۰۲۵.الفتن لابن حمّاد : حَدَّثَنا عَبدُ اللَّهِ بنُ مَروانَ ، عَنِ العَلاءِ بنِ عُتبَةَ ، عَنِ الحَسَنِ ، أنَّ رَسولَ اللَّه صلى اللّه عليه و آله ذَكَرَ بَلاءً يَلقاهُ أهلُ بَيتِهِ حَتّى‌ يَبعَثَ اللَّهُ رايَةً مِنَ المَشرِقِ سَوداءَ ، مَن نَصَرَها نَصَرَهُ اللَّهُ ومَن خَذَلَها خَذَلَهُ اللَّهُ ، حَتّى‌ يَأتوا رَجُلاً اسمُهُ كَاسمي ، فَيُوَلّيهِ أمرَهُم ، فَيُؤَيِّدُهُ اللَّهُ ويَنصُرُهُ .

۱۰۲۶.تاريخ بغداد : أخبَرَنا مُحَمَّدُ بنُ أحمَدَ بنِ رِزقٍ ، حَدَّثَنا أبو عَبدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بنُ العَبّاسِ بنِ أبي ذُهلٍ العُصمِيُّ الهَرَوِيُّ ، حَدَّثَنا أبو إسحاقَ أحمَدُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ يونُسَ ، حَدَّثَنا عَبدُ اللَّهِ بنُ مُحَمَّدِ بنِ مَنصورٍ ، حَدَّثَنا سُوَيدُ بنُ سَعيدٍ ، حَدَّثَنا داودُ بنُ عَبدِ الجَبّارِ ، حَدَّثَنا أبو شُراعَةَ ، قالَ : كُنّا عِندَ ابنِ عَبّاسٍ فِي البَيتِ ، فَقالَ : هَل فيكُم غَريبٌ ؟ قالوا : لا .
قالَ : إذا خَرَجَتِ الرّاياتُ السّودُ فَاستَوصوا بِالفُرسِ خَيراً ، فَإِنّ دَولَتَنا مَعَهُم ، فَقالَ أبو هُرَيرَةَ : ألا اُحَدِّثُكَ ما سَمِعتُ مِن رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ؟ قالَ : وإنَّكَ هاهُنا ؟ ! هاتِ .
قالَ : سَمِعتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله يَقولُ : إذا أقبَلَتِ الرّاياتُ السّودُ مِن قِبَلِ المَشرِقِ ، فَإِنَّ أوَّلَها فِتنَةٌ ، وأَوسَطَها هَرجٌ ، وآخِرَها ضَلالَةٌ .۱

1.ليس في المناقب إلى «هات» .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 16905
صفحه از 453
پرینت  ارسال به