مِن آلِ مُحَمَّدٍ صلى اللّه عليه و آله خَرَجَ وَ عَلَىَّ نَفَقَةُ عِيالِهِ.۱
تا زمانى كه قيام كننده‌اى از خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله قيام كند، من و پيروانم در خير و صلاح هستيم، و دوست دارم افرادى از اين خاندان، قيام كنند و برمن است كه هزينه خانواده آنان را تأمين نمايم.
از اين احاديث، دو نكته مهم قابل استفاده است:
۱. مقصود از احاديثى كه قيام‌هاى پيش از قيام قائم خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله را تخطئه مى‌كنند، قيام‌هايى اند كه با انگيزه‌هاى نفسانى برپا مى‌شوند.
۲. براى مشروعيت قيام، لازم نيست كه قيام كننده به قطع بداند كه موفّق به تشكيل حكومت حق خواهد شد؛ بلكه صِرف شكسته شدن ابّهت و قدرت زمامداران ستمكار و يا مشغول نگه داشتن ذهن سياسى و نظامى آنان براى جلوگيرى از اِعمال رهبرى بر جامعه اسلامى، كافى است كه مشروعيت آن را اثبات كند.
گروه سوم ، احاديثى هستند كه از پيدايش قيام موفّقى پيش از قيام ولىّ عصر - ارواحنا فداه - خبر داده و آن را آماده‌ساز قيام ايشان و جهانى شدن انقلاب اسلامى دانسته‌اند. در اين باره، به دو حديث اشاره مى‌كنيم:
عبد اللَّه بن حارث، از پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله روايت كرده كه فرمود:
يَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ ، فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدىِّ عليه السلام ، - يَعنى سُلطانَهُ - .۲
مردمى از شرق قيام مى‌كنند و زمينه حكومت [جهانى] مهدى عليه السلام را فراهم مى‌سازند.
ابو خالد كابلى از امام باقر عليه السلام نقل كرده:
كَأَنّى بِقَومٍ قَد خَرَجوا بِالمَشرِقِ يَطلُبونَ الحَقَّ فَلا يُعطَونَهُ ، ثُمَّ يَطلُبونَهُ فَلا يُعطَونَهُ ،
