در ابتداى كارش دقيق بود ، امّا بعداً مطالب را خلط مىكرد . ديدهام كه همه اصحاب ما از او بدگويى مىكنند و تضعيفش مىكنند ... من اين شيخ را ديدم و از وى روايات زيادى را شنيدم ، و بعداً ، در نقل روايت او متوقّف شدم ، جز از طريق واسطهاى كه ميان من و او بود .
از سخن نجاشى معلوم مىشود كه او در دوره اوّل عمر خود، دقيق و منضبط بوده است و در سالهاى پايانى عمر خويش به سبب پيرى و يا علل ديگر، دقت و انضباط خود را از دست داده است.
از اين رو نجاشى، احاديث دوره اوّل عمر او را با واسطه نقل مىكند؛ ولى احاديث دوره پايانى عمر او را گزارش نمىكند. لذا با فرض آن كه زيارت آل يس در غير از سالهاى پايانى او نقل شده باشد، مقبول خواهد بود.
جمع بندى مباحث سندى
در جمعبندى مطالب پيشين بايد گفت :
۱. با معيار تسامح در ادلّه سنن، زيارت آل يس، مقبول است و شايستگى قرائت دارد.
۲. اگر توثيق عام ابن مشهدى، نويسنده كتاب المزار الكبير را نسبت به تمامى راويان موجود در كتاب بپذيريم، تمام متون موجود در آن، از جمله زيارت آل يس، معتبر خواهد بود.
۳. بيشتر افراد واقع در سند، ممدوح هستند و تنها يك يا دو نفر در هر طريق، تضعيف شده يا مجهول هستند.
۴. با فرض پذيرش وثاقت ابو المفضّل شيبانى در سالهاى اوّليه عمر او و پذيرش گزارش زيارت آل يس در آن سالها، اين طريق، حسن خواهد بود. چون تمام افراد آن، ثقه يا ممدوح هستند.