زمانى با راويان دارند - ، مورد قبول نيست.۱مطابق با نظر ايشان، توثيق ابن مشهدى تنها نسبت به اساتيد خود پذيرفته خواهد بود و در بقيه موارد، اعتبارى ندارد؛ زيرا ابن مشهدى با آنان معاصر نبوده است تا توثيق حسّى نسبت بدان افراد داشته باشد.
۶. در هر طريق از پنج طريق موجود در اسناد زيارت آل يس، برخى از افراد، توثيق شده‌اند و برخى ممدوح هستند. در هر طريق، حداقل يك نفر ضعيف يا مجهول نيز وجود دارد كه باعث كاهش اعتبار سند مى‌گردد. در دو طريق، محمّد بن على بن زنجويه قمى قرار دارد كه مجهول است. در دو طريق ديگر، ابو المفضّل محمّد بن عبد اللَّه شيبانى قرار دارد كه تضعيف شده است.۲ در طريق پنجم نيز حمزة بن محمّد بن حسن بن شبيب قرار دارد كه مجهول است.
با توجه به نكات بالا، اعتبار لازم اسنادى احراز نمى‌شود و ضرورتى به بحث در باره بقيه افراد سند، وجود ندارد.
۷. برخى ابو المفضل شيبانى را تنها در سال‌هاى پايانى عمر او ضعيف شمرده‌اند؛ زيرا شيخ طوسى در توصيف او گفته است:
كثير الرواية حسن الحفظ غير انه ضعفه جماعة من أصحابنا.۳
پُر حديث و نيك حافظه بوده است ؛ امّا جمعى از اصحاب ما او را تضعيف كرده‌اند .
نجاشى در باره او گفته است:
كان فى أوّل أمره ثبتاً ثم خلط و رأيت جل أصحابنا يغمزونه و يضعفونه... رأيت هذا الشيخ و سمعت منه كثيراً ثم توقّفت عن الرواية عنه إلّا بواسطة بينى و بينه.۴
1.معجم رجال الحديث: ج ۱ ص ۵۱ .
2.ر.ك: رجال النجاشى: ج ۲ ص ۳۲۲ ش ۱۰۶۰ كه در آن آمده است : رأيت جل أصحابنا يغمزونه ؛ ديده‌ام كه همه اصحاب از او بدگويى مى‌كنند .
3.الفهرست، طوسى: ص ۲۱۶ ش ۶۱۰.
4.رجال النجاشى: ج ۲ ص ۳۲۲ ش ۱۰۶۰ .
