391
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم

أمر أن تتلى فى السرداب المقدس و هى... .
اين را زيارت دوم صاحب الزمان عليه السلام قرار داده و آن را معروف به «ندبه» دانسته و نوشته است: آن از سوى ناحيه مقدّسه براى ابو جعفر محمّد بن عبد اللَّه حميرى - كه خدايش بيامرزد - آمده و فرمان داده كه در سرداب مقدّس خوانده شود.۱
نام‌گذارى زيارت آل يس به ندبه و دستور به خواندن آن در سرداب مقدّس، تنها در مصباح الزائر آمده است و در مصادر ديگر وجود ندارد.
نتيجه آن كه كهن‌ترين گزارش‌ها از زيارت آل يس، مربوط به سده ششم هجرى است و مصادر موجود قبل از اين دوره، اين زيارت را گزارش نكرده‌اند.

اسناد زيارت آل يس‌

مجموعه گزارش‌هاى زيارت آل يس، از منظر سندى، اين گونه تحليل مى‌شود:
۱. گزارش طبرسى در كتاب الاحتجاج از زيارت آل يس، به گونه مرسل است و نياز به بررسى اسناد ندارد.
۲. ابن مشهدى در كتاب المزار الكبير، چندين سند براى زيارت آل يس نقل كرده است. جمع‌بندى اسناد موجود در اين كتاب، سرانجام، ما را به پنج يا شش طريق براى زيارت آل يس ره‌نمون مى‌كند.۲

1.مصباح الزائر، ص ۴۳۰. اين گزارش، تفاوت‌هايى با گزارش‌هاى ديگر دارد. گفتنى است كه اين زيارت، با دعاى ندبه مشهور تفاوت دارد و نام‌گذارى مصباح الزائر نبايد اين ذهنيت را به وجود آورد كه آنها يكسان اند.

2.او از طريق دو نفر از اساتيد خود، ابو محمّد عربى بن مسافر عبادى و ابو البقاء هبة اللَّه بن نما ، بدين گونه زيارت آل يس را گزارش كرده است: از ابو عبد اللَّه الحسين بن احمد بن محمّد بن على بن طحال مقدادى، از ابو على حسن بن محمّد طوسى، از پدرش، از محمّد بن اسماعيل، از محمّد بن اَشناس بزّاز، از ابو حسين محمّد بن احمد بن يحيى قمّى، از محمّد بن على بن زنجويه قمّى، از ابو جعفر محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر حميرى. افزون بر اين دو طريق، ابو على حسن بن اَشناس گفته است: «أخبرنا ابو المفضّل محمّد بن عبد اللَّه الشيبانى: أنّ أبا جعفر محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر الحميرى أخبره ...». أبو على الحسن بن اَشناس همچنين گفته است: «أخبرنا أبو محمّد عبد اللَّه بن محمّد الدعلجى، عن أبى الحسين حمزة بن محمّد بن الحسن بن شبيب، عن أبى عبد اللَّه أحمد بن ابراهيم عن أبى جعفر محمّد بن عثمان العمرى» (ر.ك: ص ۳۷۶ ح ۱۱۱۶).


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
390

دو گزارش متفاوت‌

ظاهراً زيارت آل يس، از ذخاير موجود در نهاد وكالت محسوب مى‌شده كه توسّط نايبان خاص و يا افراد مجاز زير مجموعه آنان در اختيار مشتاقان قرار گرفته و در گزارش‌هاى موجود، ورود يافته است:
۱. كهن‌ترين گزارش از اين زيارت، به نقل از محمّد بن عثمان عمرى، نايب دوم امام عصر عليه السلام است. ابو عبد اللَّه، احمد بن ابراهيم مى‌گويد: شوق و علاقه خود را به ديدار امام عصر عليه السلام بر ابو جعفر محمّد بن عثمان گفتم. او ضمن ارج نهادن به اشتياق من گفت: «در پى ديدار نباش و با زيارت، به او توجّه كن. براى يافتن زيارت نيز نزد محمّد بن على برو و زيارت را از او استنساخ كن و...».۱ابن مشهدى سند اين گزارش را در ادامه گزارش حسين بن روح و پس از دعاى ندبه، ذكر كرده است.
۲. گزارش مشهور، زيارت آل يس به نقل از محمّد بن عبد اللَّه حميرى است. محمّد بن عبد اللَّه حميرى با نايب سوم امام عصر عليه السلام ، حسين بن روح، ارتباط داشت و مكاتبات و توقيعات فراوانى براى او صادر شده است؛ ولى در باره درخواست او از حسين بن روح براى ديدار با امام، گزارشى در دست نيست. به عبارت ديگر، سبب صدور زيارت آل يس براى حميرى بر ما روشن نيست.
اين زيارت در كتاب الاحتجاج‌۲ و با تفاوتى نسبتاً فراوان در كتاب المزار الكبير۳ نقل شده است. سيّد ابن طاووس نيز اين زيارت را با تفاوتى آشكار به نقل از حميرى، گزارش و اضافه كرده است:
زيارة ثانية لمولانا صاحب الزمان - صلوات اللَّه عليه - و هى المعروفة بالندبة خرجت من الناحية المحفوفة بالقدس إلى أبى جعفر محمّد بن عبد اللَّه الحميرى؛ و

1.ر. ك: المزار الكبير: ص ۵۸۵ .

2.ر. ك: ح ۱۱۱۵ .

3.ر.ك: ح ۱۱۱۶ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 13361
صفحه از 453
پرینت  ارسال به