دعاى پس از اين زيارت
خدايا! از تو درخواست مى‌كنم به آن اسمت كه از تمامت آفريدى و در تو جاى گرفت و هيچ گاه از تو، به سوى چيزى بيرون نمى‌آيد. اى وجود محض! اى وجود دهنده! اى والا! اى منزّه از هر ناشايستگى! اى ترحّم كننده! اى آرامش دهنده! اى مهربان! از تو مى‌خواهم همان گونه كه او را تازه و شاداب آفريدى، بر محمّد، پيامبر رحمتت و كلمه نورت و پدر راه‌نمايان رحمتت، درود فرستى و دلم را از نور يقين، و سينه‌ام را از نور ايمان، و انديشه‌ام را از نور ثبات، و عزمم را از نور توفيق، و تيزهوشى‌ام را از نور علم، و نيرويم را از نور عمل، و زبانم را از نور صدق، و دينم را از نور بصيرتى از جانب خودت، و ديده‌ام را از نور روشنى، و گوشم را از نور دربرگيرنده حكمت، و محبّتم را از نور دوستى محمّد و خاندانش، و جانم را از قوّت بيزارى از دشمنان خاندان محمّد، پر كن تا تو را در حالى ديدار كنم كه به عهد و پيمانت وفا كرده باشم و رحمتت مرا فرا بگيرد. اى سرپرست! اى ستوده! اى حجّت خدا! دعايم را مى‌بينى و مى‌شنوى. پس آنچه را به اجابتشان مى‌رساند برايم كامل كن. به تو چنگ زده‌ام. گوشم و نيز رضايتم با توست، با تو» .۱
