اين آيات و آيات مشابه نيز مردم مسلمان را به جنگيدن در راه خدا دعوت مى‌نمايند. روشن است كه مقصود از راه خدا، راه استقرار نظام اسلامى و اقامه ارزش‌ها و مبارزه با انواع بزهكارى‌ها و ناهنجارى‌هاست. پس اين آيات هم به زمان خاصّى اختصاص ندارند.
دو. تعارض با سنّت
افزون بر آيات قرآن، در سنّت پيامبر صلى اللّه عليه و آله و احاديث اهل بيت عليهم السلام ، موضوع امر به معروف و نهى از منكر و مبارزه با فساد در همه زمان‌ها به صورت متواتر، مورد تأكيد قرار گرفته است كه به چند نمونه اشاره مى‌كنيم:
محمّد بن عرفه، از امام رضا عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله روايت كرده كه فرمود:
اِذا أُمَّتِي تَواكَلَتِ الأَمرَ بِالمَعرُوفِ وَ النَّهىَ عَنِ المُنكَرِ فَليَأذَنُوا بِوِقاعٍ مِنَ اللَّهِ تَعالى .۱
هر گاه امّت من، امر به معروف و نهى از منكر را به يكديگر واگذار كنند، بايد خود را براى حوادثى از جانب خداوند، آماده نمايند.
در حديثى ديگر، مسعدة بن صدقه، از امام صادق عليه السلام ، روايت كرده:
قال النبى صلى اللّه عليه و آله : إِنَّ اللَّهَ عزّ و جلّ لَيُبغِضُ الْمُؤمِنَ الضَّعِيفَ الَّذِى لا دِينَ لَهُ فَقيلَ لَهُ: وَ مَا الْمُؤمِنُ الَّذى لا دينَ لَهُ؟ قَالَ الَّذي لا يَنهَى عَنِ الْمُنكَرِ. ۲
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «خداى بزرگ، از مؤمنِ سستى كه دين ندارد، خشمناك است». پرسيدند: مؤمنى كه دين ندارد، كدام است؟ فرمود : «آن كه نهى از منكر نمى‌كند».
محمّد بن عرفه در حديثى ديگر از امام رضا عليه السلام نقل كرده:
