ر. ك: ص ۲۹۱ ح ۱۰۹۶ .
۱۰ / ۲
دعاى «اى كه زيبا را آشكار مىكنى»
۱۱۱۲. دلائل الإمامة- با سندش به نقل از ابو الحسين بن ابو بغل كاتب - : صاحب الأمر عليه السلام فرمود : «دو ركعت نماز مىخوانى و مىگويى: "اى كه [كار] زيبا را آشكار مىكنى و [كار] زشت را مىپوشانى! اى كه [مجرم را زود] به جرم و جنايت بازخواست نمىكنى و پرده را نمىدرى ! اى كه منّتى بزرگ بر ما دارى! اى بخشنده باگذشت! اى نيكو درگذرنده! اى كه آمرزشت گسترده و دستانت به رحمت گشوده است! اى نهايت هر رازگويى! اى غايت هر گلهگزارى ! اى ياور هر يارىخواه! اى آغازگر نعمتدهى پيش از استحقاق آن!" .
آن گاه هر يك از اين نامها را ده بار صدا مىزنى: "يا ربّاه"، "يا سيّداه"، "يا مولاه"، "يا غايتاه"، "يا منتهى رغبتاه" و پس از آن مىگويى: "از تو مىخواهم كه به حقّ اين نامها و به حقّ محمّد و خاندان پاكش ، دشوارىام را بزدايى و اندوهم را ببَرى و گره از كارم بگشايى و حالم را به سامان آورى".
و پس از اينها، هر دعايى مىخواهى بكن و حاجتت را بخواه و سپس گونه راستت را بر زمين مىنهى و در سجدهات صد مرتبه مىگويى: "اى محمّد! اى على! اى على! اى محمّد! مرا كفايت كنيد كه شما كفايت كنندگان من هستيد و مرا يارى دهيد كه شما يارى دهندگان من هستيد".
و گونه چپت را بر زمين مىنهى و صد مرتبه مىگويى: "مرا درياب" و آن را فراوان تكرار مىكنى، و مىگويى: "فريادرس، فريادرس!" تا نفست ببُرد ، و سرت را بالا مىآورى كه خداوند به كرمش، حاجتت را برآورده مىكند، إن شاء اللَّه تعالى!».۱