۹ / ۲
استخاره با تسبيح
۱۱۰۸. منهاج الصلاح : گونه ديگر استخاره را از پدر فقيه خود، سديد الدين يوسف بن على بن مطهّر - كه خدا رحمتش كند - از سيّد رضى الدين محمّد آوهاى از صاحب الزمان عليه السلام نقل مىكنم؛ و آن به اين گونه است كه سوره حمد را ده مرتبه و يا دست كم، سه مرتبه و كمتر از آن، يك مرتبه بخواند و سپس سوره قدر را ده مرتبه بخواند و آن گاه اين دعا را سه مرتبه بخواند:
«خدايا! از تو خير مىخواهم به خاطر علمت به فرجام كارها و از تو مشورت مىگيرم به خاطر گمان نيكويم به تو در بيم و اميد. خدايا! اگر فلان كار در آغاز و انجام به بركتْ گره خورده و شبها و روزهايش در كرامتْ پيچيده شده است، براى من آن را به گونهاى برگزين كه رام شود و به اختيارم درآيد و ايّامش به كامم آيد. خدايا! يا فرمانم بده تا فرمان پذيرم يا باز دار تا باز ايستم. خدايا! گزينه با خير و عافيت را از تو به رحمتت مىخواهم».
سپس دستهاى از دانههاى تسبيح را بگيرد و حاجتش را از دل بگذرانَد و دانههاى تسبيح را بشمارد، اگر عدد آنها زوج بود، به معناى «انجام بده» و اگر فرد بود، به معناى «انجام نده» است، يا عكس اين حالت را فرض كند۱ .۲
1.در الذكرى آمده است : از جمله استخاره با عدد است كه در قرنهاى گذشته پيش از زمان سيّد بزرگوار ، رضى الدين محمّد بن محمّد آوى حسينى بست نشين مشهد مقدس - كه رضوان خدا بر او باد - رواج نداشت ، و ما آن و همه رواياتش را از او ، از جمعى از مشايخمان ، از شيخ بزرگوار فاضل جمال الدين بن مطهّر، از پدرش - كه رضوان خدا بر او باد - از سيد رضى الدين ، از صاحب امر - عليه الصلاة والسلام - ، روايت مىكنيم .
2.منهاج الصلاح : ص ۲۳۰ ، الذكرى : ص ۲۵۳ ، المصباح، كفعمى : ص ۵۱۵ ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۲۴۸ ح ۲ .