۸ / ۱۲
دعاى روز بيست و هفتم رجب
۱۱۰۶. مصباح المتهجّد - در اعمال روز بيست و هفتم رجب ، مطابق روايت ابو القاسم حسين بن روح - : در اين روز، دوازده ركعت نماز و در هر ركعت، سوره حمد با هر سوره ديگرى كه برايت ميسّر است مى‌خوانى و تشهّد و سلام مى‌دهى و در ميان هر دو ركعت مى‌نشينى و مى‌گويى :۱««ستايش، ويژه خدايى است كه فرزندى نگرفت و همتايى در فرمان‌روايى ندارد و نه از سر خوارى و زبونى سرپرستى دارد، و او را چندان كه بايد بزرگ بدار». اى ساز و برگ من در مدت [عمر] من! اى همراه من در سختى‌ام! اى ولىّ نعمتم! اى فريادرسم به گاه اشتياق و روى آوردنم! اى كاميابىِ حاجتم! اى نگهدار من در غيابم! اى مواظب من در تنهايى! اى مونس من در بى‌كسى‌ام!
تو پوشانده زشتى‌هايم هستى، پس تو را سپاس و تو درگذرنده از لغزش‌هايم هستى، پس تو را سپاس و تو دستگيرِ افتادن‌هاى منى، پس تو را سپاس. بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و زشتى‌ام را بپوشان و هراس را از دلم بيرون كن و از لغزشم درگذر و از جرمم روى بگردان و [مانند و] جزو بهشتيان از بدى‌هايم درگذر كه همين را به ايشان صادقانه وعده داده‌اى».۲
هنگامى كه از نماز و دعا فارغ شدى، سوره‌هاى «حمد»، «توحيد»، «معوّذتين (فلق و ناس)»، «كافرون»، «قدر» و نيز «آية الكرسى» را هفت مرتبه مى‌خوانى و سپس هفت مرتبه مى‌گويى: «خدايى جز خداوند نيست و خداوند، بزرگ‌تر است و خدا را تسبيح مى‌كنم و هيچ نيرو و توانى جز به خداوند نيست».۳ و سپس هفت مرتبه مى‌گويى: «خداوند، خداوند صاحب اختيار من است و چيزى را همتاى او نمى‌گيرم» و هر دعايى دوست داشتى بكن.۴
1.در الإقبال آمده است : ابو العباس احمد بن على بن نوح - كه رضوان خدا بر او باد - گفت : ابو احمد محسن بن عبد الحكم شجرى برايم روايت كرد ، و آن را از روى كتابش نوشتم . او گفت : من اين را از كتاب ابو نصر جعفر بن محمّد بن حسن بن هيثم استنساخ كردم . و گفت : از روى كتاب ابوالقاسم حسين بن روح - كه رضوان خدا بر او باد - صادر شده است كه : نماز روز بيست و هفتم رجب دوازده ركعت است ، و در هر ركعت، هر سوره‌اى كه مقدور است خوانده شود ، و بعد بنشيند و سلام دهد ، و در ميان دو ركعت بگويد : الحمد للَّه ؛ سپاس تنها از آن خداست ... .
2.الإقبال در پايان گفته است : وقتى از نماز و دعا فارغ شدى ، و هر يك از سوره‌هاى: «حمد» ، «قل هو اللَّه أحد» ، «قل يا أيّها الكافرون» ، «قل أعوذ بربّ الفلق»، «قل أعوذ بربّ النّاس» ، «إنا أنزلناه فى ليلة القدر» و «آية الكرسى» را هفت بار خواندى ، مى‌گويى : «اللّهمّ اللَّه اللَّه ربّى لا اُشرك به شيئاً؛ خداوندا ! خدا خدا ، پروردگار من است ، و من هيچ چيزى را شريك او قرار نمى‌دهم». اين را هفت بار بگو و بعد هر چه دوست دارى دعا كن .
3.در نقل الإقبال، اين عبارت را ندارد و در ترتيب سوره‌ها، نيز سوره «كافرون» را پيش از «معوّذتين» گفته است .
4.مصباح المتهجّد : ص ۸۱۶ ح ۸۷۸ ، المزار الكبير : ص ۱۹۹ ، الإقبال : ج ۳ ص ۲۷۳ .
