۱۰۸۲. الاختيار ، ابن باقى : امام صادق عليه السلام فرمود: «هر كس اين دعا را پس از هر نماز واجب بخواند، امام «م ح م د بن الحسن» - كه سلام بر او و پدرانش - را در بيدارى يا خواب مى‌بيند : به نام خداوند گسترده‌مهر مهربان. خدايا! به مولايمان، صاحب الزمان در هر جا كه باشد و هر حالتى كه دارد، در شرق و غرب زمين، و دشت و كوه آن، از سوى من و پدر و مادر و فرزندان و برادرانم به او درود و سلام برسان ، به تعداد مخلوقات خدا و وزن عرش خدا و به تعداد آنچه كتابش به شمار آورده و علمش به آن احاطه دارد.
خدايا! من در بامداد امروز و تا هر زمان كه زنده‌ام، عهد و پيمان و بيعتى را كه براى او به گردن دارم، تجديد مى‌كنم و از آن برنمى گردم و ناديده‌اش نمى‌گيرم.
خدايا! مرا از ياران و ياوران و مدافعان او و نيز از انجام دهندگان اوامر و نواهى‌اش در روزگار حكومتش و از شهيدان پيش رويش قرار بده.
خدايا! اگر مرگ - كه آن را بر همه بندگانت حتمى كرده‌اى - ، ميان من و او جدايى انداخت، مرا از قبرم بيرون بياور در حالى كه كفنم را به تن كرده، شمشيرم را از نيام بيرون كشيده، نيزه‌ام را برهنه كرده و به دعوت دعوتگر پاسخ داده باشم، در شهر باشم يا در صحرا.
خدايا! آن چهره رعنا و آن رخسار زيبا را به من نشان بده و سرمه تماشاى او را به چشم من بكش و در فرجش تعجيل بفرما و خروجش را آسان كن. خدايا! پشتش را محكم بدار و پشتيبانش باش و عمرش را طولانى كن و سرزمين‌هايت را به دست او آباد و بندگانت را زنده كن كه تو به راستى گفته‌اى: «تباهى در خشكى و دريا به دليل دستاوردهاى مردم پديدار شده است» . خدايا! وليّت، فرزند دختر پيامبرت و همنام فرستاده‌ات - كه درودهايت بر او و خاندانش باد - را برايمان آشكار كن تا بر چيزى از باطل دست نيابد جز آن كه آن را از هم بپاشد و خداوند، حق را با كلماتش پابرجا و محقّق كند . خدايا! اين اندوه را از اين امّت [انبوه] با حضور او برطرف فرما كه «آنان آن را دور و ما آن را نزديك مى‌بينيم» ، و خدا بر محمّد و خاندانش درود فرستد» .۱
