209
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم

۶ / ۲

دعا براى او در روز عرفه‌

۱۰۷۴. صحيفه سجّاديه‌- از دعاهاى امام سجّاد در روز عرفه - : «ستايش، ويژه خداوند است... خداى من! بر محمّد و خاندانش درود فرست... خداى من! بر پاكان اهل بيتش درود فرست؛ آنان كه براى امرت برگزيدى و ايشان را خازنان علمت و حافظان دينت و جانشينان در زمينت و حجّت‌هاى بر بندگانت قرار دادى و آنان را با اراده‌ات از آلودگى و ناپاكى، پاكيزه كردى و وسيله و راه گذر به بهشت قرارشان دادى.
خدايا! بر محمّد و خاندانش درودى فرست كه بخشش و كرامتت بر آنها را افزون و عطاها و افزوده‌هايت به ايشان را كامل و بهره از صله‌ها و فايده‌هايت را برايشان فراوان كند.
خدايا! بر او و ايشان (محمّد و خاندانش) درودى فرست كه آغاز و انجامش ناپيدا و پايانى نداشته باشد.
خدايا! درودى به وزن عرشت و هر چه پايين‌تر از آن است و به اندازه آسمان‌هايت و هر چه بالاتر از آنهاست و به شمار زمين‌هايت و آنچه زير آنها و نيز آنچه ميان اينهاست تا آنان را به نزديكى تو برساند و مايه خشنودى تو و ايشان شود، و اين درودها پيوسته و جاويدان بپايد.
خدايا! تو دينت را در هر زمان با امامى كه او را نشانه برافراشته‌اى براى بندگانت و نشان پرتوافشانى در سرزمين‌هايت قرار دادى و استوار نموده‌اى. پس از آن كه رشته او را به رشته خود متصّل و او را وسيله‌اى براى دستيابى به رضوانت كرده‌اى، اطاعتش را واجب و از نافرمانى‌اش برحذر داشته‌اى و به اجراى فرمان‌هايش، و باز ايستادن به گاه بازداشتنش، فرمان داده‌اى و نيز از اين كه كسى از او پيش افتد و يا پس بنشيند؛ كه او مايه حفظ پناهجويان، پناه مؤمنان و دستاويز چنگ زنندگان [به رشته استوار الهى‌] و شُكوه دل‌انگيز جهانيان است.
خدايا! سپاس‌گزارى از نعمت داده شده به وليّت را به او و مانند آن را به ما الهام كن و يارىِ پيروزمندانه‌اى را از نزد خودت به او عطا كن و فتحى آسان را نصيب او بگردان و او را با نيروى شكست‌ناپذيرت يارى ده و پشتش را محكم بدار و او را تقويت كن و تحت مراقبت خود بگير و او را با حفاظتت حمايت كن و با فرشتگانت يارى‌اش كن و با لشكريان چيره‌ات يارى‌اش برسان و به دست او كتاب، حدود، آيين‌ها و نيز سنّت‌هاى پيامبرت - كه درودهايت اى خدا بر او و خاندانش باد - را بر پا دار و به دست او آنچه را ستمكاران از نشانه‌هاى دينت ميرانده‌اند ، زنده كن و با او زنگار ستم را از راهت پاك گردان، و با او ناهموارى‌ها و پستى و بلندى‌هاى راهت را هموار نما و منحرفان از راهت را كنار بزن، و به دست او آنان را كه در پى كج كردن راه راستت هستند، نابود بفرما و او را براى اوليايت نرم و بر دشمنانت چيره بگردان و رأفت، رحمت، توجّه و مهربانى او را به ما عطا كن و ما را گوش به فرمان و مطيع او، كوشا در پى خشنودى ، يارى ، حمايت و محافظت از او قرار بده به گونه‌اى كه با اينها در پى تقرّب به تو و پيامبرت - كه درودهايت اى خدا بر او و خاندانش باد - باشيم.
خدايا! درودهاى مبارك، پاكيزه و بالنده‌ات را هر صبح و شام بر اوليايشان، پذيرندگان منزلتشان، پيروان راهشان، گام گذارندگان بر جاى پايشان، چنگ زنندگان به دستگيره ولايتشان، آنان كه امامتشان را پذيرفته و در برابر فرمانشان سرسپرده و در اطاعتشان كوشنده و به انتظار روزگار [حكومت‌] ايشان بنشسته و چشم به ايشان دوخته، بفرست و بر ايشان و جان‌هايشان سلام بده و كارشان را بر تقوا فراهم و امورشان را به سامان آور و به آنان باز گرد كه تو بازگردنده، مهربان و بهترين آمرزشگرى، و ما را در سراى سلامت، با ايشان همراه كن، به رحمتت اى رحيم‌ترين رحيمان!۱».

1.الصحيفه السجّاديه : ص ۱۸۵ - ۱۹۰ ، دعاى ۴۷ ، الإقبال : ج ۲ ص ۸۷ و ۹۱ ، المصباح، كفعمى : ص ۸۸۶ - ۸۹۰ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
208

۶ / ۲

الدُّعاءُ لَهُ يَومَ عَرَفَةَ

۱۰۷۴.الصحيفة السجّاديّة- مِن دُعائِهِ عليه السلام يَومَ عَرَفَةَ - : الحَمدُ للَّهِ‌ِ رَبِّ العالَمينَ . . . رَبِّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وآلِهِ . . . .
رَبِّ صَلِّ عَلى‌ أطائِبِ أهلِ بَيتِهِ الَّذينَ اختَرتَهُم لِأَمرِكَ ، وجَعَلتَهُم خَزَنَةَ عِلمِكَ ، وحَفَظَةَ دينِكَ ، وخُلَفاءَكَ في أرضِكَ ، وحُجَجَكَ عَلى‌ عِبادِكَ ، وطَهَّرتَهُم مِنَ الرِّجسِ وَالدَّنَسِ تَطهيراً بِإِرادَتِكَ ، وجَعَلتَهُمُ الوَسيلَةَ إلَيكَ ، وَالمَسلَكَ إلى‌ جَنَّتِكَ .
رَبِّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، صَلاةً تُجزِلُ لَهُم بِها مِن نِحَلِكَ وكَرامَتِكَ ، وتُكمِلُ لَهُمُ الأَشياءَ مِن عَطاياكَ ونَوافِلِكَ ، وتُوَفِّرُ عَلَيهِمُ الحَظَّ مِن عَوائِدِكَ وفَوائِدِكَ .
رَبِّ صَلِّ عَلَيهِ وعَلَيهِم صَلاةً لا أمَدَ في أوَّلِها ، ولا غايَةَ لِأَمَدِها ، ولا نِهايَةَ لِآخِرِها .
رَبِّ صَلِّ عَلَيهِم زِنَةَ عَرشِكَ وما دونَهُ ، ومِل‌ءَ سَماواتِكَ وما فَوقَهُنَّ ، وعَدَدَ أرَضيكَ وما تَحتَهُنَّ وما بَينَهُنَّ ، صَلاةً تُقَرِّبُهُم مِنكَ زُلفى‌ ، وتَكونُ لَكَ ولَهُم رِضىً ، ومُتَّصِلَةً بِنَظائِرِهِنَّ أبَداً .
اللَّهُمَّ إنَّكَ أيَّدتَ دينَكَ في كُلِّ أوانٍ بِإِمامٍ أقَمتَهُ عَلَماً لِعِبادِكَ ومَناراً في بِلادِكَ ، بَعدَ أن وَصَلتَ حَبلَهُ بِحَبلِكَ ، وجَعَلتَهُ الذَّريعَةَ إلى‌ رِضوانِكَ ، وَافتَرَضتَ طاعَتَهُ ، وحَذَّرتَ مَعصِيَتَهُ ، وأَمَرتَ بِامتِثالِ أوامِرِهِ ، وَالاِنتِهاءِ عِندَ نَهيِهِ ، وأَلّا يَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ولا يَتَأَخَّرَ عَنهُ مُتَأَخِّرٌ ، فَهُوَ عِصمَةُ اللّائِذينَ ، وكَهفُ المُؤمِنينَ وعُروَةُ المُتَمَسِّكينَ ، وبَهاءُ العالَمينَ .
اللَّهُمَّ فَأَوزِع لِوَلِيِّكَ شُكرَ ما أنعَمتَ بِهِ عَلَيهِ ، وأَوزِعنا مِثلَهُ فيهِ ، وآتِهِ مِن لَدُنكَ سُلطاناً نَصيراً ، وَافتَح لَهُ فَتحاً يَسيراً ، وأَعِنهُ بِرُكنِكَ الأَعَزِّ ، وَاشدُد أزرَهُ ، وقَوِّ عَضُدَهُ ، وراعِهِ بِعَينِكَ ، وَاحمِهِ بِحِفظِكَ ، وَانصُرهُ بِمَلائِكَتِكَ ، وَامدُدهُ بِجُندِكَ الأَغلَبِ ، وأَقِم بِهِ كِتابَكَ وحُدودَكَ وشَرائِعَكَ وسُنَنَ رَسولِكَ صَلَواتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيهِ وآلِهِ ، وأَحيِ بِهِ ما أماتَهُ الظّالِمونَ مِن مَعالِمِ دينِكَ ، وَاجلُ بِهِ صَدَأَ الجَورِ عَن طَريقَتِكَ ، وأَبِن بِهِ الضَّراءَ۱ مِن سَبيلِكَ ، وأَزِل بِهِ النّاكِبينَ عَن صِراطِكَ ، وَامحَق بِهِ بُغاةَ قَصدِكَ عِوَجاً ، وأَلِن جانِبَهُ لِأَولِيائِكَ ، وَابسُط يَدَهُ عَلى‌ أعدائِكَ ، وهَب لَنا رَأفَتَهُ ورَحمَتَهُ وتَعَطُّفَهُ وتَحَنُّنَهُ ، وَاجعَلنا لَهُ سامِعينَ مُطيعينَ ، وفي رِضاهُ ساعينَ ، وإلى‌ نُصرَتِهِ وَالمُدافَعَةِ عَنهُ مُكنِفينَ ، وإلَيكَ وإلى‌ رَسولِكَ - صَلَواتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيهِ وآلِهِ - بِذلِكَ مُتَقَرِّبينَ .
اللَّهُمَّ وصَلِّ عَلى‌ أولِيائِهِمُ المُعتَرِفينَ بِمَقامِهِمُ ، المُتَّبِعينَ مَنهَجَهُمُ ، المُقتَفينَ آثارَهُمُ ، المُستَمسِكينَ بِعُروَتِهِمُ ، المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَتِهِمُ ، المُؤتَمّينَ بِإِمامَتِهِمُ ، المُسَلِّمينَ لِأَمرِهِمُ ، المُجتَهِدينَ في طاعَتِهِمُ ، المُنتَظِرينَ أيّامَهُمُ ، المادّينَ إلَيهِم أعيُنَهُمُ ، الصَّلَواتِ‌۲المُبارَكاتِ الزّاكياتِ النّامياتِ الغادِياتِ الرّائِحاتِ ، وسَلِّم عَلَيهِم وعَلى‌ أرواحِهِم ، وَاجمَع عَلَى التَّقوى‌ أمرَهُم ، وأَصلِح لَهُم شُؤونَهُم ، وتُب عَلَيهِم ، إنَّكَ أنتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ ، وخَيرُ الغافِرينَ ، وَاجعَلنا مَعَهُم في دارِ السَّلامِ بِرَحمَتِكَ يا أرحَمَ الرّاحِمينَ .

1.الضراء - بتشديد الراء - : المضرّة والشدّة ، أي اقطع به أو أبعد به الشدّة الواقعة في سبيلك بسبب تغلّب أرباب الظلم والجور وعدم تمكّن الإمام من هداية عامّة الخلق إلى سلوكها والدلالة عليها ، أو المراد الشدّة التي تلحق سالكيها من أهل الجور والعدوان . ويوجد في كثير من النسخ : «وابن به الضراء» بتخفيف الراء والمدّ على وزن سَحاب . قال في القاموس : الضراء : الاستخفاء والشجر الملتفّ في الوادي . وفي الصحاح : فلان يمشي الضراء ، إذا مشى مستخفياً فيما يواري من الشجر . وعلى هذا فيجوز أن يكون قوله : ابن من الإبانة بمعنى الكشف والإيضاح ، والمعنى اكشف به ما وقع في سبيلك من الاستخفاء حتّى تبين وتتّضح ، وإن حملته على معنى الشجر الملتفّ مجازاً عمّا وقع في سبيله تعالى من التأويلات الباطلة والآراء الزائغة والبدع المحرمة فالإبانة بمعنى القطع والإبعاد (رياض السالكين في شرح صحيفة سيّد الساجدين عليه السلام : ج ۶ ص ۴۰۵) .

2.في الإقبال : «واحفظهم بالصلوات . . .» بدل «الصلوات . . .» .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 13559
صفحه از 453
پرینت  ارسال به