فصل پنجم : دعا براى امام مهدى در روز جمعه
۵ / ۱
دعا براى او پس از نماز جعفر طيّار در روز جمعه
۱۰۶۷. جمال الاُسبوع: دعاى پس از نماز جعفر كه به نماز تسبيح شناخته مىشود؛ ابو المفضّل با سندش از حسن بن قاسم عباسى نقل كرد : در بغداد بر امام موسى كاظم عليه السلام وارد شدم. او هنگام بالا آمدن خورشيد در روز جمعه، نماز جعفر را مىخواند كه [چون مستحبى بود ]من پشت سرش نماز نخواندم تا نمازش را تمام كرد و سپس دستانش را رو به آسمان بالا برد۱ و فرمود: «اى كه زبانها بر او پنهان نمىماند و صداها براى او مشتبه نمىشود! اى كه هر روز در كارى هستى! اى كه اشتغال به كارى، او را از كار ديگرى باز نمىدارد! اى تدبيرگر امور! اى برانگيزاننده هر كه در قبرهاست! اى زندهكننده استخوانهاى پوسيده!... .
خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد و بر جايگاه نورت ميان بندگانت، دعوتگر به سويت با اذنت، قيام كننده به امرت، ادا كننده از جانب پيامبرت - كه بر او و خاندانش سلام - درود فرست.
خدايا! چون او را آشكار كردى، آنچه را به او وعده دادهاى، به انجام رسان و يارانش را به سوى او گسيل دار و يارىاش ده و ياورانش را تقويت كن و به برترين آرزويش برسان. درخواستش را به او عطا كن و به دست او محمّد و اهل بيتش را بعد از خوارىاى كه پس از پيامبرت به ايشان رسيده و كشته و رانده و آواره و هراسان و بىامان شدند، تجديد حيات كن؛ آنان كه به خاطر تو و در طلب رضايتت و اطاعتت، آزار و تكذيب ديدند و بر آنچه به ايشان رسيد، شكيب ورزيدند و به آن، راضى و در همه آنچه به ايشان رسيد و مىرسد، تسليم تو بودند.
خدايا! فرج قائم به امرت را تعجيل بفرما و او را يارى ده و دينت را - كه تغيير و تبديل يافته - با او يارى كن و آنچه از آن را كه پس از پيامبرت - كه خدا بر او و خاندانش درود فرستد - محو و دگرگون شده، زنده كن».۲