۴ / ۵
دعا براى امام عليه السلام در شب بيست و سوم
۱۰۶۵. مصباح المتهجّد- به نقل از محمّد بن عيسى به سندش از صالحان [يا صادقان] عليهم السلام - : «اين دعا را در شب بيست و سوم ماه رمضان تكرار مىكنى، چه در حال سجود و چه قيام و چه نشسته و در هر حال و در تمام ماه و هر گونه كه برايت ممكن است و هر گاه و هر زمان كه برايت ميسّر بود.
پس از حمد و ثناى خداى متعال و درود فرستادن بر پيامبر، محمّد صلى اللّه عليه و آله مىگويى: خدايا! در اين لحظه [يا در اين شب] و در هر لحظه ديگر، براى وليّت فلان بن فلان (حجّة بن الحسن) سرپرست و نگاهبان و راهبر و ياور و راهنما و ديده باش تا او را در زمينت كه فرمانبردارش شده ، جاى دهى و او را در آن براى مدّتى طولانى، بهرهمند كنى».۱
۱۰۶۶. الكافى- به نقل از محمّد بن عيسى به سندش از صالحان عليهم السلام - : «اين دعا را در شب بيست و سوم ماه رمضان تكرار مىكنى، چه در حال سجود و چه قيام و چه نشسته و در هر حال و در تمام ماه و هر گونه كه برايت ممكن است و هرگاه و هر زمان كه برايت ميسّر بود.
پس از حمد و ثناى خداى متعال و درود فرستادن بر پيامبر، محمّد صلى اللّه عليه و آله مىگويى: خدايا! در اين لحظه و در هر لحظه ديگر، براى وليّت فلان بن فلان (حجّت بن الحسن...) سرپرست و نگاهبان و ياور و راهنما و راهبر و كمك و ديده باش تا او را در زمينت كه فرمانبردارش شده، جاى دهى و او را براى مدّتى طولانى، در آن بهرهمند كنى» .۲