1.بخش نخست اين دعا در الكافى، جزو تعقيبات پس از نمازهاى واجب و به نقل از امام صادق عليه السلام با تفاوت‌هايى آمده است: «خدايا! من به اطاعت و ولايت تو و ولايت پيامبرت و ولايت امامان عليهم السلام از آغاز تا فرجامشان گردن مى‌نهم»، و نام امامان را مى‌برى و سپس مى‌گويى: «خداوندا ! من پذيراى آيين تواَم با اطاعت از تو و ولايت اهل بيت و رضايت به آنچه آنها را به آن برترى دادى ، بى‌آن كه كبر و تكبّرى داشته باشم ، در برابر آنچه در كتابت فرو فرستادى ، در همان چارچوبى كه در آن براى ما آمد و آنچه نيامد ، مؤمنم و اعتراف دارم و در برابر آن تسليم هستم . پروردگارا ! به آنچه تو به آن راضى هستى ، من به آن راضى‌ام . توجّه تو را و سراى آخرت را با آن طالبم ، با آن هراسناكم و با آن مشتاق تواَم . پس تا زمانى كه مرا زنده مى‌دارى ، به آن زنده بدار ، و هرگاه ميراندى با آن بميران . و هرگاه برانگيختى با آن برانگيزان . اگر در گذشته، كوتاهى از سوى من بوده ، از آن به درگاه تو توبه مى‌كنم ، و به آنچه در نزد توست راغبم . از تو درخواست مى‌كنم كه مرا از گناهانت نگه دارى ، و تا زمانى كه زنده‌ام مى‌دارى ، يك چشم به هم زدن و كمتر و بيشتر از آن ، به خودم وا مگذارى ؛ چرا كه نفس به بدى فرمان مى‌دهد ، جز آنچه تو ترحّم كنى . اى مهربان‌ترين مهربانان! از تو درخواست مى‌كنم كه مرا در طاعت خودت نگه دارى تا زمانى كه مرا بميرانى ، و تو از من خشنود باشى ، و عاقبتم را به خوش‌بختى ختم كنى ، و هرگز از آن به چيز ديگر تغيير ندهى و هيچ نيرويى جز تو نيست ».

2.بخش پايانى اين دعا ، بخشى از دعاى امام رضا عليه السلام است كه در ضمن دعاهاى ائمّه عليهم السلام خواهيم آورد .

3.الإقبال : ج ۱ ص ۲۸۷ .

1.ورد بداية هذا الدعاء إلى «وادفع عن وليّك» في أدعية تعقيبات الصلاة الواجبة عن الصادق عليه السلام . الكافي : محمّد بن يحيى ، عن أحمد بن محمّد ، عن محمّد بن سنان ، عن عبد الملك القمّي ، عن إدريس أخيه ، قال : سمعت أبا عبد اللَّه عليه السلام يقول : إذا فرغت من صلاتك فقل : «اللّهمّ إنّي أدينك بطاعتك وولايتك وولاية رسولك وولاية الأئمّة (عليهم السلام) من أوّلهم إلى آخرهم» ، وتسمّيهم ثمّ قل : «اللّهمّ إنّي أدينك بطاعتك وولايتهم والرضا بما فضلتهم به ، غير متكبر ولا مستكبر على معنى ما أنزلت في كتابك على حدود ما أتانا فيه وما لم يأتنا ، مؤمن مقر مسلّم بذلك ، راض بما رضيت به يا رب ، اُريد به وجهك والدار الآخرة مرهوباً ومرغوباً إليك فيه ، فأحيني ما أحييتني على ذلك ، وأمتني إذا أمتني على ذلك ، وابعثني إذا بعثتني على ذلك ، وإن كان منّي تقصير فيما مضى فإني أتوب إليك منه وأرغب إليك فيما عندك ، وأسألك أن تعصمني من معاصيك ولا تكلني إلى نفسي طرفة عين أبداً ما أحييتني ، لا أقل من ذلك ولا أكثر ، إنّ النفس لأمّارة بالسوء إلّا ما رحمت يا أرحم الراحمين ، وأسألك أن تعصمني بطاعتك حتّى تتوفّاني عليها وأنت عنّي راض ، وأن تختم لي بالسعادة ولا تحوّلني عنها أبداً ولا قوّة إلّا بك» (الكافي : ج ۳ ص ۳۴۵ ح‌۲۶ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۹۹ ح ۲۵۹ ، الإقبال : ج ۱ ص ۳۳۸ ، فلاح السائل : ص ۳۰۵) .

2.القسم الأخير من هذا الدعاء هو جزء من دعاء الإمام الرضا عليه السلام وسنورده ضمن أدعية الأئمّة عليهم السلام .

3.دَمْدَمَ اللَّه سبحانه عليهم : أي أهلكهم (الصحاح : ج ۵ ص ۱۹۲۲ «دمم») .