۱۰۲۱. بحار الأنوار- به نقل از يكى از ياران ما - : نزد امام صادق عليه السلام نشسته بودم كه اين آيه: «هنگامى كه موعد [كيفر] نخستين گردنكشى فرا رسد، بندگانى سخت جنگاور را از خودمان بر شما مى‌گماريم تا درون خانه‌هايتان را بكاوند و اين، وعده‌اى شدنى است» را خواند.
گفتم: فدايت شويم! اين بندگان كيستند؟
سه بار فرمود: «به خدا سوگند، آنان اهل قم هستند».^۱

۱۰۲۲. بحار الأنوار- با سندش به نقل از ايّوب بن يحيى جندل - : امام كاظم عليه السلام فرمود: «مردى از اهل قم، مردم را به حق فرا مى‌خواند. گروهى به استوارى پاره‌هاى آهن، گرد او را مى‌گيرند. توفان‌هاى شديد، آنها را نمى‌لغزاند و از نبرد، خسته نمى‌شوند و هراسان نمى‌گردند و بر خدا توكّل مى‌كنند، و فرجام، از آنِ پرهيزگاران است».^۲

ر .ك : ج ۷ ص ۲۲۷ (بخش دهم / فصل دوم / سرازير شدن علم از قم به ديگر جاها) .

۱۰۲۱.بحار الأنوار : رَوى‌ بَعضُ أصحابِنا ، قالَ : كُنتُ عِندَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام جالِساً ، إذ قَرَأَ هذِهِ الآيَةَ : « فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَل-هُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُوْلِى بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُواْ خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا » .

فَقُلنا : جُعِلنا فِداكَ ، مَن هؤُلاءِ ؟ فَقالَ ثَلاثَ مَرّاتٍ : هُم وَاللَّهِ أهلُ «قُمَّ» .

۱۰۲۲.بحار الأنوار : عَن عَلِيِّ بنِ عيسى‌ ، عَن أيّوبَ بنِ يَحيَى الجَندَلِ ، عَن أبِي الحَسَنِ الأَوَّلِ عليه السلام قالَ :
رَجُلٌ مِن أهلِ «قُمَّ» يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ ، يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ^۱ الحَديدِ ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّياحُ العَواصِفُ ، ولا يَمَلّونَ مِنَ الحَربِ ، ولا يَجبُنونَ ، وعَلَى اللَّهِ يَتَوَكَّلونَ ، وَالعاقِبَةُ لِلمُتَّقينَ .

راجع : ج ۷ ص ۲۲۶ (القسم العاشر / الفصل الثاني / افاضة العلم من قم إلى سائر البلاد) .