۳ / ۲
دعا براى امام عليه السلام در روز عيد فطر
۱۰۵۵. مصباح المتهجّد- در ذكر دعاى پيش از نماز عيد فطر - : بيرون آمدنت را با دعا آغاز كن تا آنگاه كه همراه امام به نماز درآيى. آن گاه مى‌گويى: «خدايا! به سوى تو رو كردم و كارم را به تو سپردم و بر تو توكّل كردم. خدا را به بزرگى مى‌ستايم به خاطر به راه آوردن ما. خدا بزرگ‌تر و معبود و مولاى ماست. خدا را به بزرگى مى‌ستايم به خاطر سرپرستى‌اش نسبت به ما و نيكويى آزمونى كه از ما كرد. خدا بزرگ‌تر است، او كه ولىّ انتخاب كننده ماست. خدا بزرگ‌تر است، صاحب اختيارمان كه ما را هستى داد. خدا بزرگ‌تر است، او كه ما را آفريد و راست و استوار كرد. خدا بزرگ‌تر است، صاحب اختيارمان كه ما را پديد آورد. خدا بزرگ‌تر است، او كه با قدرتش ما را هدايت كرد. خدا بزرگ‌تر است، او كه دينش را به ما هديه داد. خدا بزرگ‌تر است، كسى كه ما را از آزمون دشوارش آسوده نهاد. خدا بزرگ‌تر است، كسى كه ما را براى اسلام برگزيد. خدا بزرگ‌تر است، كسى كه ما را با اسلام بر غير ما برترى بخشيد. خدا بزرگ‌تر است و چيرگى‌اش نيز بزرگ‌تر است. خدا بزرگ‌تر و برهانش بالاتر است. خدا بزرگ‌تر و دورى‌اش از عيب و نقص نيز با شكوه‌تر است. خدا بزرگ‌تر و احسانش قديم‌تر است. خدا بزرگ‌تر و اركانش پيروزمندتر است. خدا بزرگ‌تر و جايگاهش والاتر است. خدا بزرگ‌تر است و شأنش بالاتر است. خدا بزرگ‌تر و ياور كسى است كه از او يارى بخواهد. خدا بزرگ‌تر و صاحب مغفرت براى كسى است كه استغفار مى‌كند. خدا بزرگ‌تر و كسى است كه آفريد و صورت داد. خدا بزرگ‌تر و كسى است كه مى‌ميرانَد و به قبر مى‌بَرَد. خدا بزرگ‌تر و كسى است كه هر گاه بخواهد [مردگان را] بر مى‌انگيزد . خدا بزرگ‌تر و پاك‌تر و آشكارتر از هر چيزى است. خدا بزرگ‌تر است و صاحب اختيار مردم و خشكى و درياست. خدا بزرگ‌تر است، هر اندازه كه چيزى خدا را تسبيح كند و بزرگ بدارد و همان گونه كه خداوند دوست دارد، بزرگ داشته شود.
خدايا! بر محمّد، بنده، فرستاده، پيامبر، برگزيده، دوست، همراز، امين، نجيب، گزيده از ميان آفريده‌ها، يار ويژه و ناب و گل سرسبد آفريده‌هايت، درود فرست.
خدايا! بر محمّد، بنده‌ات و فرستاده‌ات درود فرست؛ همو كه ما را با او از گم‌راهى به راه آوردى و از نادانى به دانايى كشاندى و از نابينايى به بينش رساندى و ما را با او در شاه‌راه روشن و راه تقوا نگاه داشتى و از اعماق تباهى‌ها به سوى همه نيكى‌ها بيرون كشيدى و ما را از لبه پرتگاه هلاكت نجات بخشيدى.
خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست؛ درودى برتر، كامل‌تر، شريف‌تر، بزرگ‌تر، پاك و پاكيزه‌تر، تام‌تر و عام‌تر، عزيزتر و پاكيزه‌تر و بالنده‌تر، نيكوتر و زيباتر از درودى كه به هر يك از جهانيان فرستاده‌اى. خدايا! جايگاهش را در قيامت، باشكوه و حالش را پيش روى مردمان، بزرگ بدار. خدايا! روز قيامت، نزديك‌ترين جايگاه مردم به خودت و والاترين مكان و وسيع‌ترين مجلس نزد خودت و با شكوه‌ترين و رفيع‌ترين منزل را از آنِ محمّد و خاندان محمّد قرار بده.
خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و نيز بر امامان هدايت ، حجّت‌هاى بر خلقت ، راه‌نمايان به سنّتت ، درى كه از آن [به سوى خدا] مى‌آيند ، مترجمان وحى‌ات، عاملان به سنّتت، سخنگويان به حكمتت و گواهان بر آفريده‌هايت.
خدايا! با آنان۱ پراكندگى‌ها را به اتّحاد تبديل نَما و شكاف‌ها را پُر كن و ستم را بميران و عدالت را پديدار كن و زمين را با طول عمرشان زينت ده و با يارى‌ات استوارشان كن و با هراس انداختن [در دل دشمن] يارى‌شان ده و ياورشان را تقويت كن و واگذارنده‌شان را وا گذار و بر آن كه با ايشان دشمنى مى‌كند، خشم بگير و هر كه را به آنها ستم مى‌كند هلاك كن و سران گم‌راهى را به دست ايشان درهم شكن و نيز بدعت‌گذاران و كسانى كه سنّت‌ها را مى‌ميرانند و به باطل، عزّت مى‌جويند، و مؤمنان را با ايشان عزيز كن و كافران و منافقان را به دست ايشان ذليل نما و نيز همه ملحدان و مخالفان را در شرق و غرب گيتى، اى رحيم‌ترين رحيمان!
خدايا! بر همه فرستادگان و پيامبران درود فرست؛ آنان كه هدايت تو را رساندند و پيمان اطاعت با تو بستند و بندگان را با دلسوزى و خيرخواهى به سوى تو فرا خواندند و به خاطر تو بر هر آزار و تكذيبى كه ديدند، شكيب ورزيدند.
خدايا! بر محمّد و بر ايشان (پيامبران و خاندان ايشان) و فرزندان و اهل خانه و همسرانشان و نيز همه پيروان و دنباله‌روان ايشان از مردان و زنان باايمان و مسلمان، زنده و مرده‌شان درود فرست، و در اين ساعت و در اين روز، سلام و رحمت و بركت خدا بر همه آنان باد!
خدايا! اهل بيت پيامبرت محمّد صلى اللّه عليه و آله را كه همگى مبارك ، گوش به فرمان و مطيع تو هستند و آلودگى را از آنها زدوده و آنان را پاك و پاكيزه نموده‌اى ، به برترين درودهايت و بالنده‌ترين بركت‌هايت ويژه كن؛ سلام و رحمت و بركات خدا بر ايشان باد!».۲
1.از اين جا به طول يك پاراگراف، در الإقبال با اندك تفاوت‌هايى آمده كه از جمله آوردن ضمير مفرد به جاى ضمير جمع است كه به امام زمان عليه السلام باز مى‌گردد و آغاز آن چنين است : «خدايا! بر وليّت كه منتظر امرت و منتظر گشايش كار اوليايت است درود فرست . خدايا! پراكندگى‌ها را با او پيوند بزن ، و جدايى‌مان را با او به همبستگى بدل كن ، و با او ستم را نابود ساز ، و عدالت را برملا كن ، و با طولانى كردن ماندگارى او ، زمين را بيارا . او را با يارى خود تأييد نما ، و با ترساندن [دشمنان]، او را پيروز كن ...» .
2.مصباح المتهجّد : ص ۶۵۱ ح ۷۲۴ ، الإقبال : ج ۱ ص ۴۸۴ ، المصباح، كفعمى : ص ۸۶۲ ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۱۶ ح ۴ .
