نپذيرفته است .۱
بنا بر اين، با عنايت به مجموع آنچه ملاحظه شد، مى‌توان اين گونه نتيجه‌گيرى كرد كه : انتساب اجمالى دعاى ندبه به اهل بيت عليهم السلام قابل قبول است و با توجّه به شيوه عالمان پيشين، در عدم سختگيرى فقهى در موارد غيرفقهى، مثل مستحبّاتى چون: دعا و زيارات، به نظر مى‌رسد اين مقدار از انتساب نيز براى خواندن دعا كفايت كند .
بايد توجّه داشت كه قاعده تسامح در ادلّه سنن ، جواز خواندن دعاى ندبه را به اميد رسيدن به ثواب اثبات مى‌كند .۲
پاسخ به يك شبهه
يكى از نويسندگان با استناد به فقره «أبرضوى أم غيرها أم ذوى طوى؟» و مشابهت اين سخن با قول كيسانيه۳ ، اين احتمال را مطرح كرده كه اين دعا در راستاى تفكّر كيسانيه و امامت محمّد بن حنفيّه است .
علّامه شوشترى در جوابيه‌اى مفصّل، اين شبهه را بررسى كرده و آن را پاسخ گفته است . ايشان پس از اشاره به احاديث معتبرى كه جايگاه امام مهدى عليه السلام در زمان غيبت را كوه رضوى و يا ذى طوى دانسته، آورده است :
كيسانيه در مدّعاى خود به اخبار پيامبر صلى اللّه عليه و آله و امام على عليه السلام در باره غيبت استناد كرده‌اند و به ناحق، آن را بر محمّد بن حنفيّه تطبيق كرده‌اند؛ زيرا منشأ هر شبهه، مطلب حقّى است كه بيجا به كار مى‌برند .۴
در تكميل سخن علّامه شوشترى، مى‌گوييم : اين سخن به هيچ عنوان‌نمى‌تواند
1.مقالات و گفتارها: ص ۶۳.
2.بنا بر اعتقاد كيسانيه، محمّد ابن حنفيّه در كوه رضوى مأوا دارد. (ر. ك: فرق الشيعه : ص ۲۹).
3.ر.ك: مقالات وگفتارها: ص ۶۳ پاسخ علّامه شوشترى به شبهه دكتر شريعتى، ده رساله ، رضا استادى ، با دعاى ندبه در پگاه جمعه ، مجلّه موعود، ش ۱۸ .
