جنگهاى او با مردم مناطق مختلف، مطرح شده است .
مكانهايى همچون : قرقيسياء، حرّان ، خراسان ، زوراء (بغداد) ، جابيه ، روم ، دمشق و ... نام برده شدهاند و از بنى اميّه ، بنى عبّاس ، پرچمهاى سياه و ديگر رويدادهاى تاريخ اسلام، ياد شده است .
فرو رفتن لشكر اعزامى سفيانى به مدينه در منطقه بيدا نيز بيش از منابع شيعى، مورد توجّه اهل سنّت قرار گرفته است .
نكته مهم در مجموعه احاديث سفيانى، تبادل متون در مصادر حديثى شيعه و سنى است . اين مطلب، حتّى در كتاب الغيبة شيخ طوسى نيز به چشم مىآيد و ايشان برخى از متون اهل سنّت را گزارش كرده است. از زمان سيّد ابن طاووس و تأليف كتاب الملاحم و الفتن ، گزارش احاديث و متون اهل سنّت كه ناظر به موضوع علائم ظهور باشند در مصادر شيعى، بسيار گستردهتر شده است . نويسندگان متأخّر نيز گاه به نقل از اين كتاب و گاه مستقيماً از مصادر اهل سنّت همچون الفتن ابن حمّاد و عقد الدرر، اين متون را گزارش كردهاند .
۹ - ۱ - ۲ . ابهامات در احاديث سفيانى
گفتيم كه جزئيات گزارشهاى مرتبط با سفيانى، از اختلاف فراوانى برخوردار است كه اعتماد به اين جزئيات را كاهش مىدهد . در باره نام سفيانى، اسامى : عبد اللَّه ، عثمان ، عنبسه ، معاويه ، حرب ، عتبه و عروه۱ ذكر شده است و براى پدرش از نامهاى : يزيد ، عنبسه ، هند و عتبه استفاده شده است .۲ نسب او نيز گاه به عتبة بن ابى سفيان۳ و گاه به خالد بن يزيد بن معاويه۴مىرسد .