۱۴۰۳. فلاح السائل - با سندش به نقل از عبّاد بن محمّد مدائنى - : در مدينه بر امام صادق عليه السلام وارد شدم. ايشان نماز ظهرش را خوانده و در حالى كه دستانش را رو به آسمان برده بود، چنين دعا مىنمود: ... .۱
فرمود: «آن گاه كه صاحب اختيار خلقت و امور عالم بخواهد».
گفتم: پيش از آن، علامتى دارد؟
فرمود: «آرى، علامتهاى گوناگونى دارد».
گفتم: مانند چه؟
فرمود: «خروج پرچمى از مشرق و پرچمى از مغرب و فتنهاى كه اهل بغداد را فرا مىگيرد و خروج مردى از فرزندان عمويم زيد در يمن و به غارت بردن پوشش كعبه ، و البتّه خداوند، هر چه بخواهد، مىكند».۲
۱۴۰۴. الملاحم و الفتن : روايت شده كه از امام جعفر صادق عليه السلام، ظهور قائم اهل بيت عليهم السلام را جويا شدند. آهى كشيد و فرمود : «چه دشوارىها دارد!» و گريست [و سپس فرمود: ]«هنگامى كه خواجگان، زنان و سياهان (بردگان و زنگيان) در دولت، حكم برانند و جوانان و كودكان، فرمانروايى را به دست گيرند و مسجد جامع كوفه از آبادى، دور باشد و دو پل ساخته شود، آن هنگام، زوال فرمانروايى فرزندان عمويم عبّاس و ظهور قائم ما اهل بيت است».۳
1.مؤلّف فلاح السائل، اين دعا را جزو تعقيبات نماز ظهر آورده و آن را در باره امام مهدى عليه السلام دانسته است و احاديث صحيحى، بشارت پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله را به او و ظهورش در آخر الزمان، گزارش كردهاند و اين حديث نيز از جمله آنهاست (ر.ك: همين دانشنامه: ج ۶ ص ۲۳۵ ح ۱۰۸۳).
2.فلاح السائل : ص ۳۰۸ ح ۲۰۹ ، بحار الأنوار : ج ۸۶ ص ۶۲ ح ۱. نيز، براى ديدن همه حديث، ر . ك : همين دانشنامه : ج ۶ ص ۲۳۵ ح ۱۰۸۳ .
3.الملاحم و الفتن : ص ۳۶۹ ح ۵۴۲ ، الصراط المستقيم : ج ۲ ص ۲۵۸ .
