۲ / ۱۱
آشفتگى و كشتار فراوان
۱۳۳۰. المعجم الكبير - با سندش به نقل از على مكّى هلالى - : بر پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در بيمارى منجر به رحلتش وارد شدم. فاطمه عليها السلام را نزد سرش ديدم كه گريست و چون صدايش به گريه بلند شد ، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله چشمش را به سوى او باز كرد و فرمود: «عزيزم، فاطمه! چه چيزى تو را به گريه انداخته است؟».
گفت: از تباهىِ پس از شما مىترسم!
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود: «عزيز من! آيا نمىدانى كه خداوند عزّ و جلّ به زمين نگاهى انداخت و پدرت را از آن برگزيد و او را به رسالتش برانگيخت و دوباره نگاه كرد و همسرت را از آن برگزيد و به من وحى كرد كه تو را به همسرى او در بياورم؟
اى فاطمه! خداوند به ما اهل بيت، هفت ويژگى داده است كه به كسى پيش از ما نداده و پس از ما نيز به كسى نخواهد داد . من، خاتم پيامبران و گرامىترين فرستاده نزد خداوند و محبوبترين خلق خدا نزد او، و پدر تو هستم، و وصىّ من، بهترينِ وصيّان و محبوبترينِ آنان، نزد خداوند است و او همسر توست، و شهيد ما، بهترينِ شهيدان و محبوبترينِ آنان نزد خداوند است و او عمويت حمزة بن عبد المطلّب است و او عموى پدرت و عموى همسرت نيز هست، و از ماست آن كه دو بال سبزرنگ دارد و در بهشت، همراه فرشتگان به هر كجا كه بخواهد، پرواز مىكند و او پسرعموى پدرت و برادر همسرت است، و دو سبط اين امّت، از مايند و آن دو، پسران تو، حسن و حسين، اند كه هر دو، سَرور جوانان بهشتى هستند و پدرشان - سوگند به آن كه مرا به حق برانگيخت - از آن دو، بهتر است.
اى فاطمه! سوگند به آن كه مرا به حق برانگيخت، مهدى اين امّت، از نسل آن دو است. هنگامى كه دنيا آشوب مىشود و فتنهها پشت سر هم مىآيند و راهها ناامن مىشوند و يكديگر را غارت مىكنند و نه بزرگ به كوچك رحم مىكند و نه كوچك، بزرگ را احترام مىگذارد ، خدا در آن زمان، مردى از نسل آن دو را بر مىانگيزد كه دژهاى گمراهى و دلهاى مُهر خورده را مىگشايد و در آخر الزمان، به كار دين، قيام مىكند، همان گونه كه در اوّل روزگار، من به آن پرداختم، و دنيا را از عدالت پر مىكند، همان گونه كه از ستم پر شده است.
اى فاطمه! اندوهگين مباش و گريه مكن، كه خداوند از من به تو مهربانتر و رئوفتر است و اين به خاطر موقعيت تو نزد من و جايگاهت در دل من است، و خداوند، تو را به همسرىِ شويت در آورد كه شريفترين فرد خانوادهات است و بهترين مقام را دارد و مهربانترينِ آنها به مردم است و عادلانهترين رفتار را با همه آنها دارد و بيناترينِ آنها به قضاوت است و از خدايم خواستهام كه تو نخستين كسى باشى كه خداوند از ميان خاندانم به من ملحق مىكند» .
هنگامى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله قبض روح شد، فاطمه - كه خدا از او خشنود باد - تنها هفتاد و پنج روز پس از او زنده ماند و خداوند، او را به پيامبر صلى اللّه عليه و آله ملحق نمود.۱
