۱۲۸۱. الغيبة ، نعمانى - با سندش به نقل از ابن ابى يعفور - : امام صادق عليه السلام به من فرمود: «[شماره ]اين چند چيز را با دستت نگه دار: هلاك فلانى (نام مردى از عبّاسيان را برد)، خروج سفيانى، كشته شدن نفس [زكيه]، لشكر به زمين فرو رفته [در بيداء] و ندا» .
گفتم: ندا چيست؟ آيا همان نداى منادى [آسمانى] است؟
فرمود: «آرى و به وسيله آن، صاحب اين امر (قيام و ولايت) شناخته مىشود» و سپس فرمود: «همه فَرَج، هلاك فلان كس از بنى عبّاس است» .۱
۱۲۸۲. بحار الأنوار - با سندش به نقل از اصبغ بن نباته - : شنيدم كه اميرمؤمنان عليه السلام به مردم مىفرمايد: «از من بپرسيد، پيش از آن كه مرا بجوييد و نيابيد؛ زيرا من به راههاى آسمان، داناتر از عالِمان و به راههاى زمين ، داناتر از عالِم هستم. من بزرگ دين، بزرگ مؤمنان ، پيشواى پرهيزگاران ، حاكم مردم در روز جزا، قسمت كننده دوزخ ، گنجور بهشت ، صاحب حوض و ميزان ،و صاحب اعراف هستم، و هيچ امامى از ما نيست، جز آن كه همه ولايتمندانش را مىشناسد و اين، همان سخن خداى عزّ و جلّ است: «تو تنها، هشدار دهندهاى و هر گروهى، هدايتگرى دارند».
اى مردم! از من بپرسيد، پيش از آن كه مرا بجوييد و نيابيد؛ چرا كه در درون من، دانشى انبوه است. از من بپرسيد، پيش از آن كه فتنه شرقى بالا و پس از مرگ و زندگىاش بى مهار و بى مانع، همه جا را فرا بگيرد و از غرب زمين ، آتشى به هيزم خشك [فتنه ]افتد و دامنش را برچيند و ندا دهد : "واى بر آن از خونخواهى۲و مانند آن!" و چون روزگار بچرخد ، مىگوييد مرده يا هلاك شده و معلوم نيست به كجا رفته است . در آن روز، تأويل اين آيه «سپس پيروزى بر آنان را دوباره بهره شما مىگردانيم و با دارايىها و پسران، يارىتان مىدهيم و شما را پرشمارتر مىكنيم» محقّق مىشود: و براى اين، نشانهها و علامتهايى است. نخستين آنها، محاصره كوفه با نگهبان و خندق كندن است و دريدن شترهاى آبكش۳ در كوچههاى كوفه و تعطيلى مسجدها به مدّت چهل شب و پردهبردارى از پيكره و فرود آمدن پرچمهايى كه گرداگرد مسجد بزرگ، در اهتراز اند، - و كشنده و كشته، هر دو، در آتش اند - و كشتارى سريع و مرگى سخت و كشته شدن نفْس زكيّه به همراه هفتاد تن در پشت كوفه، و [فردى] سربريده ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم] و كشتن اسقع پس از آن كه به خاطر بيعت با بتها بازداشتش مىكنند».۴
1.الغيبة، نعمانى : ص ۲۵۷ ح ۱۶ (با سند موثّق) ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۳۴ ح ۱۰۰ .
2.ترجمه را مطابق با نسخههاى متعدد ديگر آورديم كه به جاى «لرحله» ، «لذحله» دارد .
3.در برخى نسخهها «سوزندان پايه ساختمانها» آمده است (م) .
4.بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۷۲ ح ۱۶۷ (به نقل از سرور أهل الإيمان: ص ۵۰ ح ۲۹). نيز، ر . ك : همين دانشنامه : ج۷ ص ۳۴۶ ح ۱۳۸۲ .
جهت ديدن احاديث بيشتر در زمينه جوامع علامات محتوم، ر. ك: الخصال : ص ۳۰۳ ح ۸۲، كمال الدين : ص ۶۴۹ ح ۱ و ص ۵۱۶ ح ۴۴ و ص ۳۲۷ ح ۷، الغيبة، طوسى : ص ۳۹۵ ح ۳۶۵، الإرشاد : ج ۲ ص ۳۶۸، الغيبة، نعمانى : ص ۳۰۱ ح ۵ و ۶ و ص ۳۰۲ ح ۸ و ۹ و ص ۲۵۲ ح ۹ و ۱۱ و ص ۲۶۲ ح ۲۱ و ص ۲۵۷ ح ۱۵ و ص۲۶۴ ح ۲۶ الاحتجاج : ج ۲ ص ۵۵۶، الثاقب فى المناقب : ص ۶۰۳ ح ۵۵۱، مجموعة نفيسة: (تاج المواليد) ص۷۰، دلائل الإمامة : ص ۴۸۷ ح ۴۸۶، إعلام الورى : ج ۲ ص ۲۷۹ و ۲۶۰ و ۲۳۳، كشف الغمّة : ج ۳ ص۲۴۷ و ۳۲۰، روضة الواعظين : ص ۲۸۷ - ۲۸۸، الصراط المستقيم : ج ۲ ص ۲۴۸ و ۲۳۶، الخرائج و الجرائح: ج۳ ص ۱۱۲۸ ح ۴۶ .