۱۲۴۵. الغيبة ، طوسى - با سندش به نقل از حسن بن محبوب، در حديثى بلند كه بخش مورد نياز آن در اين جا مىآيد - : امام رضا عليه السلام فرمود: «فتنهاى آرام نشدنى ، پيچيده و سهمناك روى مىدهد كه گريزى از آن نيست و در آن، خواص و ياران ويژه هم گرفتار مىشوند و آن، زمانى اتّفاق مىافتد كه شيعه نسل سوم از فرزند مرا مىجويند و نمىيابند، آسمانيان و زمينيان بر او مىگريند و بسى مؤمن سوگوار اندوهناك و تشنه كه آب زلال مىجويد و نمىيابد، و گويى در كنار آنان هستم كه در شادترين۱ حالت خود با آوايى ندا مىشنود كه دور، آن را مانند نزديك مىشنود و براى مؤمنان، رحمت و براى كافران، عذاب است».
گفتم: آن، چه ندايى است؟
فرمود: «در ماه رجب با سه صدا از آسمان، ندا داده مىشوند، يك صدا، «هان! لعنت خدا بر ظالمان باد!» است و صداى دوم، «نزديك شدنى، نزديك شد»، اى گروه مؤمنان! و [همراه ]صداى سوم، پيكرى نمايان را در سمت چشمه خورشيد مىبينند و مىشنوند: اين، امير مؤمنان است كه باز گشته است تا ظالمان را هلاك كند».
شيخ طوسى مىگويد:
در نقل حميرى، چنين آمده است: و [همزمان با] صداى سوم و طلوع خورشيد، پيكرى ديده مىشود كه مىگويد: «خداوند، فلانى را روانه كرده است. گوش به فرمان و فرمانبردار او باشيد».
و هر دو (زيتونى و حميرى) اين را نقل كردهاند كه: در اين هنگام، فَرَج براى مردم در مىرسد و مردم دوست مىدارند كه كاش زنده بودند، و خداوند، دل افراد باايمان را [با انتقام از ظالمان] تشفّى مىدهد.۲
1.ممكن است «أسر» در متن، تصحيف «آيس» باشد كه در نقل نعمانى آمده است ؛ يعنى هنگامى كه مأيوسترين حالت است (م) .
2.الغيبة، طوسى : ص ۴۳۹ ح ۴۳۱ با (سند موثق) ، الغيبة، نعمانى: ص ۱۸۰ ح ۲۸ (با دو سند كه يكى از آنها، موثّق است)، عيون أخبار الرضا عليه السلام: ج ۲ ص ۶ ح ۱۴، كمال الدين: ص ۳۷۰ (هر دو منبع با يك سند) ، مختصر بصائر الدرجات: ص ۲۱۴ و ۳۸ (همه اين منابع با عبارت مشابه) ، دلائل الإمامة: ص ۴۶۰ ح ۴۴۱، الخرائج و الجرائح : ج ۳ ص ۱۱۶۸ ح ۶۵ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۸۹ ح ۲۸ .