179
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هفتم

۱۲۳۹. الغيبة ، نعمانى‏ - با سندش به نقل از داوود دَجاجى - : امام باقر عليه السلام فرمود : «از امير مؤمنان عليه السلام در باره سخن خداى متعال: «و گروه‏ها با هم اختلاف پيدا كردند» پرسيدند، فرمود: "از سه رويداد، انتظار فَرَج داشته باشيد".
گفته شد: اى امير مؤمنان! آنها چيست اند؟
فرمود: "اختلاف شاميان با يكديگر و پرچم‏هاى سياه از خراسان و [آيه‏] سهمگين ماه رمضان".
گفته شد: [آيه‏] سهمگين ماه رمضان چيست؟
فرمود: "«آيا سخن خداى عزّ و جلّ را در قرآن نشنيده‏ايد كه: «اگر بخواهيم، نشانه‏اى از آسمان برايشان فرود آوريم كه در برابرش سر خم كنند»؟ آن، نشانه‏اى است كه دختركان را از پس پرده بيرون مى‏كشد و خوابيده را بيدار مى‏كند و بيدار را مى‏ترساند». ۱

۱۲۴۰. تفسير القمّى‏ - به نقل از ابو جارود - : امام باقر عليه السلام [در باره - آيه‏]: «و كاش مى‏ديدى كه چگونه هراسان مى‏شوند» فرمود: «از صدا [هراسان مى‏شوند]؛ همان صداى آسمانى». [در باره آيه: ]«و از جايى نزديك، گرفته مى‏شوند» فرمود: «از زير پايشان [گرفته‏] و به زمين فرو برده مى‏شوند».۲

1.الغيبة، نعمانى : ص ۲۵۱ ح ۸ ، تأويل الآيات الظاهرة : ج ۱ ص ۳۸۷ ح ۴ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۲۹ ح ۹۵ .

2.تفسير القمّى : ج ۲ ص ۲۰۵ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۱۸۵ ح ۱۱ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هفتم
178

۱۲۳۹. الغيبة للنعماني : أخبَرَنا أحمَدُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ سَعيدٍ ، قالَ : حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بنُ المُفَضَّلِ بنِ إبراهيمَ بنِ قَيسٍ ، قالَ : حَدَّثَنَا الحَسَنُ بنُ عَلِيِّ بنِ فَضّالٍ ، قالَ : حَدَّثَنا ثَعلَبَةُ بنُ مَيمونٍ ، عَن مَعمَرِ بنِ يَحيى‏ ، عَن داودَ الدَّجاجِيِّ ، عَن أبي جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ عليهما السلام ، قالَ :
سُئِلَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام عَن قَولِهِ تَعالى‏ : «فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن‏م بَيْنِهِمْ»۱ ، فَقالَ : اِنتَظِرُوا الفَرَجَ مِن ثَلاثٍ ، فَقيلَ : يا أميرَ المُؤمِنينَ وما هُنَّ ؟
فَقالَ : اِختِلافُ أهلِ الشّامِ بَينَهُم ، وَالرّاياتُ السّودُ مِن خُراسانَ ، وَالفَزعَةُ في شَهرِ رَمَضانَ . فَقيلَ : ومَا الفَزعَةُ في شَهرِ رَمَضانَ ؟
فَقالَ : أوَما سَمِعتُم قَولَ اللَّهِ عزّ و جلّ فِي القُرآنِ : «إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ ءَايَةً فَظَلَّتْ أَعْنَقُهُمْ لَهَا خَضِعِينَ» ؟ هِيَ آيَةٌ تُخرِجُ الفَتاةَ مِن خِدرِها ، وتوقِظُ النّائِمَ ، وتُفزِعُ اليَقَظانَ .

۱۲۴۰. تفسير القمّي : في رِوايَةِ أبِي الجارودِ ، عَن أبي جَعفَرٍ عليه السلام - في قَولِهِ : «وَ لَوْ تَرَى‏ إِذْ فَزِعُواْ» ، قالَ - : مِنَ الصَّوتِ ، وذلِكَ الصَّوتُ مِنَ السَّماءِ . «وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ»۲ قالَ : مِن تَحتِ أقدامِهِم خُسِفَ بِهِم .

1.مريم : ۳۷ .

2.سبأ : ۵۱ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هفتم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 16617
صفحه از 466
پرینت  ارسال به