۱ / ۱ - ۸
به زمين فرو رفتن لشكر سفيانى در بيدا
۱۱۸۴. الغيبة ، نعمانى - با سندش به نقل از جابر بن يزيد جعفى - : امام باقر عليه السلام فرمود: «اى جابر! به زمين بچسب و حركت مكن تا نشانههايى را كه برايت ذكر مىكنم، بيابى. نخستين نشانه، اختلاف بنى عبّاس است - و نمىبينم كه به آن برسى؛ امّا آن را پس از من، از قول من نقل كن - ، و منادىِ ندا دهنده از آسمان، و صداى پيروزى كه از سمت دمشق به سوى شما مىآيد و به زمين فرو رفتن آبادىاى از آبادىهاى دمشق به نام جابيه و فرو ريختن بخشى از جانب راست مسجد دمشق و خروج كنندهاى كه از سمت تُرك بيرون مىآيد و هرج و مرج روم را در پى دارد و پيشروى برادران تُرك كه در جزيره فرود مىآيند و جلو آمدن خروج كنندگان روم كه در رمله۱ فرود مىآيند، و آن سال - اى جابر - ، در هر ناحيه از مغربزمين، اختلافهاى فراوانى هست.
نخستين منطقهاى كه خراب مىشود، سرزمين شام است. سپس به سه پرچم (دسته) تقسيم مىشوند: پرچم اصهب، پرچم ابقع و پرچم سفيانى. سفيانى با ابقع رو در رو مىشود و با هم مىجنگند و سفيانى، او و پيروانش را مىكُشد. سپس اصهب را مىكشد و آن گاه جز به روى آوردن به عراق نمىانديشد. لشكرش از قرقيسا مىگذرد و در آن جا مىجنگند و صد هزار نفر از جبّاران را در آن جا مىكشد و سفيانى لشكرى به كوفه روانه مىكند - كه شمارشان به هفتاد هزار تن مىرسد - و از كوفيان مىكُشند و به دار مىكِشند و اسير مىگيرند و در اين ميان، پرچمهايى از سمت خراسان مىآيند كه به سرعت مىتازند و تنى چند از ياران قائم با آنها هستند. سپس مردى از ايرانيان مقيم كوفه، همراه محرومان خروج مىكند كه فرمانده سپاه سفيانى، او را ميان حيره۲ و كوفه مىكشد و سفيانى گروهى را روانه مدينه مىكند؛ ولى مهدى از آن جا به مكّه كوچ مىكند و چون خبر خروج مهدى به سمت مكّه به فرمانده اعزامى سفيانى مىرسد، لشكرى را در پى او روانه مىكند؛ ولى به او نمىرسند و مهدى همچون موسى بن عمران، بيمناك و مراقب وارد مكّه مىشود.
سپس فرمانده لشكر اعزامى سفيانى، وارد بيداء (بيابان ميان مدينه و مكّه) مىشود و منادىاى از آسمان، ندا مىدهد: "اى بيداء! اين قوم را هلاك كن" و همگى در زمين فرو مىروند و جز سه تن از آنها نمىتوانند بگريزند، و خداوند، سر و صورت اين سه تن را - كه از قبيله كلب هستند - ، وارونه مىكند، و اين آيه در حقّ [امثال] اينها نازل شده است: «اى اهل كتاب! به آنچه فرو فرستادهايم كه كتاب شما را تصديق مىكند، ايمان بياوريد، پيش از آن كه چهرههايى را دگرگون كنيم و آنها را به پشت سرشان بگردانيم»» . ۳
1.رمله، شهر ى در فلسطين و در دوازده ميلى بيتالمقدس است.
2.حيره، شهرى در سه ميلى كوفه و در جايى است كه اكنون به شهر نجف مشهور است.
3.الغيبة، نعمانى : ص ۲۷۹ ح ۶۷ (با سندهاى متعدّد كه سه سند از آنها معتبر است) ، الاختصاص : ص ۲۵۵ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۳۷ ح ۱۰۵. نيز، ر . ك : همين دانشنامه : ص ۱۴۱ ح ۱۱۹۶. نيز، براى ديدن همه حديث، ر . ك : همين دانشنامه : ص ۳۷۵ ح ۱۳۹۱ .