۲۴۲. دلائل الامامة- به نقل از سلمان - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله به من فرمود: «خداوند - تبارك و تعالى - پيامبر و فرستادهاى را برنينگيخت، جز آن كه دوازده نقيب براى او قرار داد».
گفتم: اى پيامبر خدا! اين را از مسيحيان و يهوديان فرا گرفتهام... .
سپس فرمود: «اى سلمان! تو او را درك مىكنى و نيز هر كس مانند تو باشد و با معرفت كامل، او را ولىّ خود بداند».
خدا را فراوان شكر كردم و سپس گفتم: اى پيامبر خدا! من تا روزگار او زنده مىمانم؟
فرمود: «اى سلمان! بخوان: «و چون موعد اوّلين از آن دو [كيفر طغيان بنى اسرائيل ]رسيد، بندگان جنگاور خود را به سوى شما روانه مىكنيم تا درون خانهها را نيز بكاوند و اين وعدهاى محقّق شدنى است. سپس شما را باز مىگردانيم و بر آنها غلبه و شما را با اموال و پسران يارى مىدهيم و تعدادتان را افزونتر مىكنيم» ».
گريه شوقم شدّت گرفت و گفتم: اى پيامبر خدا! آيا شما هم خواهيد بود؟
فرمود: «آرى به خدايى كه محمّد را به حق روانه داشت، با من و با على و فاطمه و حسن و حسين و امامان نُهگانه، و نيز هر كس كه از ما و با ما و رنجديده در راه ماست. آرى، به خدا سوگند - اى سلمان - ابليس و سربازانش نيز حاضر خواهند بود و هر مؤمن حقيقى خواهد بود و نيز كافر حقيقى تا قصاص شود و تاوان جنايتها را بدهد و خداى تو به كسى ستم نمىكند، و اين آيه: « و ما مىخواهيم كه بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را امام و وارثان [زمين ]قرار دهيم و آنان را در زمين، قدرت دهيم و به فرعون و هامان و سپاهشان، آنچه را از آن بيم داشتند، نشان دهيم» را محقّق كند».
پيش روى پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله ايستادم [و گفتم]: سلمان را ديگر باكى نيست كه چه هنگام، مرگ را ملاقات كند يا مرگ او را ملاقات كند! ۱