المُصحَفُ إمامَتَهُ مِن وُلدِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ.۱
به امام رضا عليه السلام گفتم : اى پسر پيامبر خدا! در باره زراره برايم بگو كه آيا پدرت را به امامت قبول داشت؟ فرمود : «آرى» . به ايشان گفتم : پس چرا پسرش عبيد اللَّه را فرستاد تا از وصىّ امام جعفر صادق عليه السلام خبر بگيرد؟ فرمود : «زراره حقّ امامت پدرم و نصّ پدرش بر [امامتِ] او را به رسميت مىشناخت و دليل اعزام پسرش براى خبر گرفتن از وضعيت پدرم ، اين بود كه بداند آيا تقيّه را در اظهار امامت او و نصّ پدرش بر آن را كنار بگذارد يا نه . و وقتى پسرش عبيد اللَّه طول داد و از او درخواست شد كه نظرش را در باره پدرم بدهد ، از آن جا كه دوست نداشت بدون دستور امام ، اقدام به آن كند ، قرآن را روى دست گرفت و چنين گفت : «خداوندا ! همانا امام من ، كسى از فرزندان امام صادق عليه السلام است كه اين قرآن ، امامتش را تأييد كرده باشد» .
۳ . با توجّه به احاديث فراوانى كه به امامت امام كاظم عليه السلام تصريح دارند۲ و با علم به شخصيت و وجاهت زراره در ميان اصحاب ، مىتوان گفت كه زراره سالها قبل از شهادت امام صادق عليه السلام ، در باره امام بعدى ، شناخت كافى داشته است .
۴ . برخى از گزارشها دلالت دارند كه زراره ، پس از وفات امام صادق عليه السلام ، حدود دو سال زنده بوده است ؛ زيرا او در سال ۱۵۰ هجرى قمرى وفات كرده است .۳ در اين صورت ، نمىتوان پذيرفت كه او در اين مدّت نسبتاً طولانى ، نتوانسته جانشين امام صادق عليه السلام را بشناسد .
بر اين اساس و با عنايت به موقعيت علمى زراره و شهرت احاديث مربوط به
1.. كمال الدين : ص ۷۵ ، بحار الأنوار : ج ۴۷ ص ۳۳۸ ح ۱۸ .
2.بيش از سى روايت در اين زمينه وجود دارد (ر . ك : الكافى : ج ۱ ص ۳۰۷ باب «الإشارة و النصّ على أبى الحسن موسىعليه السلام» ، الإرشاد : ج ۲ ص ۲۱۶ «فصل فى النصّ على إمامة موسى بن جعفر عليهما السلام بالإمامة من أبيه» ، الإمامة و التبصرة : ص ۶۶ باب «إمامة موسى بن جعفرعليه السلام» و ص ۷۱ باب «إبطال إمامة إسماعيل بن جعفر» و ص ۷۲ باب «إبطال إمامة عبد اللَّه بن جعفر») .
3.رجال النجاشى : ج۱ ص۳۹۷ ش ۴۶۱ ، رجال الطوسى : ص ۲۱۰ ش ۲۷۴۴ .