379
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دوم

۳. چهره: زيبارو، نور چهره غالب بر سياهى موى سر و صورت، صورت مانند ستاره فروزنده و چون ماه تابان.۱
۴. چشم: چشمان سياه و نافذ مانند مرواريد.۲
۵. ابرو: ابروان نازك، بلند و از هم جدا.۳
۶. گونه: گونه‏هاى صاف، پهن و نرم، داراى خالى بر گونه راست.۴
۷. بينى: بينى كشيده.۵
۸ . دندان: دندان‏هاى برّاق، دندان‏هاى جلو جدا از هم.۶
۹. سر: سر گرد و در سر گيسوى بافته.۷
۱۰. مو: زيبامو، موها بر شانه‏ها ريخته و ريش پرپشت.۸
۱۱. كتف: شانه‏هاى پهن و داراى نشانه پيامبر در كتف.۹
۱۲. پشت: دو خال در پشت، خالى به رنگ پوست و خالى مانند خال پيامبر صلى اللّه عليه وآله.۱۰
۱۳. شكم: شكم پهن و ستبر.۱۱
۱۴. پا: زانوهاى متمايل به هم، ران‏هاى ستبر، خالى روى ران راست.۱۲

1.. حسن الوجه، نور وجهه يعلو سواد لحيته و رأسه، أبلج، أروع، أحلى، وجهه كالكوكب الدرّى، وجهه كالقمر الدرّى.

2.. أكحل العينين، الفائر العينين، درّى المقلتين.

3.. أزجّ الحاجبين، أبلج الحاجب، مشرف الحاجبين.

4.. سهل الخدّين، مسنون الخدّين، فى خدّه الأيمن خال أسود.

5.. أشمّ الأنف، أقنى الأنف.

6.. أفلج الثَّنايا، أفرق الثَّنايا، برّاق الثَّنايا، أبلج الثنايا.

7.. مدوّر الهامة، فى رأسه ذوابة.

8.. حسن الشعر، شعره صهوبة، يسيل شعره على منكبه، كثّ اللحية.

9.. العريض ما بيّن بين المنكبين، فى كتفه علامة النبى.

10.. بظهره شامّتان: شامّة على لون جلده و شامّة على شبه شامّة النبى.

11.. مبدح البطن، ضخم البطن.

12.. معطوف الركبتين، عريض الفخذين، أزيل الفخذين، بفخذه اليمنى شامّة.


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دوم
378

ويژگى‏هاى ظاهرى ايشان را توصيف كرده‏اند. مهم‏ترين و مستندترين گزارش‏ها، گزارش على بن مهزيار اهوازى از توصيف‏هاى امام مهدى عليه السلام در ملاقاتش با ايشان است.۱

دسته چهارم: ترسيم سيماى امام عليه السلام پس از ظهور

احاديثى در مصادر حديثى، نقل شده‏اند كه سيماى امام مهدى عليه السلام و ويژگى‏هاى جسمى ايشان را پس از ظهور، گزارش كرده‏اند، مانند:
ما عَلاماتُ القائِمِ مِنكُم إذا خَرَجَ ؟ قالَ عليه السلام : عَلامَتُهُ أن يَكونَ شَيخَ السِّنِّ ، شابَّ المَنظَرِ .۲
نشانه‏هاى قائم به هنگام ظهور چيست؟ فرمود: «نشانه‏اش آن است كه [در وقت ظهور]در سنّ پيرى، ولى با چهره‏اى جوان است».لَو خَرَجَ القائِمُ لَقَد أنكَرَهُ النّاسُ ، يَرجِعُ إلَيهِم شابّاً مُوَفَّقاً .۳
هر گاه قائم ظهور كند، مردم او را نمى‏شناسند. وى در سيماى جوانى كامل، به سوى مردم باز مى گردد.
با بهره‏گيرى از همه گزارش‏هايى كه در باره ويژگى‏هاى ظاهرى امام مهدى عليه السلام به ما رسيده، در صورتى كه سند آنها صحيح باشد، مى‏توان سيماى ايشان را بدين سان ترسيم كرد:
۱. مشخّصات كلّى: جوان درشت اندام، بلند قد و چهارشانه.۴
۲. رنگ: سفيد، سرخ و سفيد، پوست رنگى يك‏دست. ۵

1.. ر.ك: ص‏۳۷۰ ح‏۴۶۸ (به نقل از ابراهيم بن مهزيار) و ح ۴۷۰ و ۴۷۱ .

2.. ر.ك: ج ۸ ص ۲۰۴ ح ۱۵۱۴ .

3.. ر.ك: ج ۸ ص ۲۰۳ ح ۱۵۱۲ .

4.. شاب، ممدود القامة، مربوع القامة .

5.أبيض اللون، ناصعُ اللَّونِ ، مشرب بالحمرة. در برخى متون، رنگ چهره ايشان، (اَسمر اللون) گندمگون و يا (اللون لون العربى) رنگ عربى ياد شده است كه با متون مشهورتر، گونه‏اى منافات دارد.

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8633
صفحه از 403
پرینت  ارسال به