307
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دوم

پژوهشى در باره نهى از بر زبان آوردن نام امام عصرعليه السّلام

جواز يا حرمت نام بردن از امام مهدى عليه السلام با نام خاصّ ايشان، از مباحث كهن و درازدامن در جامعه علمى شيعه است. اختلاف روايات و حتّى تعارض آنها در اين باره موجب پديد آمدن نظريّه‏هاى متفاوت، و چرايى اين حكم و توجيه‏هاى ذكر شده براى آن در طول تاريخ شيعه، سبب پديد آمدن اقوال متفاوت عالمان، گشته است .
اكنون به اختصار، به بررسى احاديث واقوال عالمان در اين باره مى‏پردازيم:

۱. دسته‏بندى احاديث موجود

احاديث ناظر به اين مطلب در چند گروه مختلف، دسته‏بندى مى‏شوند .
يك. نهى مطلق : گروه اوّل نام بردن از امام مهدى عليه السلام را به طور كلّى و به گونه مطلق، ممنوع شمرده‏اند . از جمله، حديثى است كه امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد:
صاحِبُ هذَا الأَمرِ ، لا يُسَمّيهِ بِاسمِهِ إلّا كافِرٌ .۱
صاحب اين امر را جز كافر، به نام نمى‏خواند.
دو. نهى تا زمان ظهور : گروهى ديگر از احاديث، ممنوعيت بردن نام خاصّ امام مهدى عليه السلام را تا زمان ظهور ايشان دانسته‏اند. احاديث اين گروه، نتيجه‏اى همانند

1.ر. ك: ص ۲۹۶ ح ۳۸۹ . اين گزارش، داراى دو سند صحيح است . علّامه مجلسى در باره اين متن نوشته است : «در اين متن ، پافشارى زيادى بر ترك نام بردن شده است» . ايشان در ادامه، توجيهاتى براى اين متن ذكر مى‏كند كه خالى از تكلّف نيست (ر. ك: مرآة العقول: ج ۴ ص ۱۷) .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دوم
306
  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8644
صفحه از 403
پرینت  ارسال به