۳۹۳. كمال الدين- به نقل از صفوان بن مهران - : امام صادق عليه السلام فرمود: «هر كس تمام امامان را بپذيرد، ولى مهدى را انكار كند، گويى همه پيامبران را پذيرفته، و نبوّت محمّد صلى اللّه عليه وآله را انكار كرده است».
به امام عليه السلام گفته شد: اى فرزند پيامبر خدا! مهدى از نسل تو، كيست؟
فرمود: «پنجمين فرزند از نسل هفتمين امام. پيكرش ديده نمىشود و بردن نامش جايز نيست».۱
۳۹۴. كمال الدين- به نقل از ابو احمد محمّد ازدى - : از سَرورم امام كاظم عليه السلام در باره سخن خداى عزّ و جل : «نعمتهاى ظاهرى و باطنىاش را بر شما ارزانى داشت» پرسيدم.
فرمود: «نعمت ظاهرى، امام آشكار است و نعمت باطنى، امام ناپيدا».
به ايشان گفتم: آيا ميان امامان، كسى ناپيدا مىشود؟
رمود: «آرى، وجودش از ديدگان مردم، ناپيدا مىشود؛ امّا يادش از دلهاى مؤمنان نمىرود و او دوازدهمين امام از ما [اهل بيت] است. خدا هر سختىاى را برايش آسان مىكند و هر مانعى را در برابرش رام مىسازد، و گنجهاى زمين را برايش آشكار مىنمايد، و هر دورى را برايش نزديك مىآورد ، و هر جبّار سركشى را به وسيله او نابود مىكند ، و هر شيطانِ رانده شدهاى را به دست او هلاك مىكند. او فرزند سَرور كنيزان است كه ولادتش بر مردم، پنهان مىماند و نام بردن او بر آنان روا نيست تا آن كه خداى عزّ و جل او را آشكار سازد و زمين را از عدل و داد پر كند، همان گونه كه از جور و ستم پر شده است».۲
