۱۴۵۱. الغيبة ، نعمانى- با سندش به نقل از داوود بن كثير رقّى - : به امام صادق عليه السلام گفتم: فدايت شوم! اين امر (قيام) براى ما به درازا كشيده است، تا آن جا كه دلهايمان تنگ شده و از غصّه مُردهايم!
فرمود: «اين امر (قيام)، هنگامى روى مىدهد كه بيشترين يأس و سختترين اندوه را داشته باشيد. منادىاى از آسمان به نام قائم و نام پدر او، ندا مىدهد».
به ايشان گفتم: فدايت شوم! نام او چيست؟
فرمود: «نام او، نام پيامبر و نام پدرش، نام وصى است».۱
۱۴۵۲. مختصر بصائر الدرجات- با سندش به نقل از بُرَيده اسلمى - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: «در چه حالى خواهى بود هنگامى كه امّتم از [ظهور] مهدى نااميد شوند و او مانند خورشيد، سر بر آورد و آسمانيان و زمينيان به او شادمان شوند؟».
گفتم: اى پيامبر خدا! پس از مرگ؟
فرمود: «به خدا سوگند، پس از مرگ [بسيارى از مردم]، هدايت و ايمان و نور خواهد آمد» .
گفتم: اى پيامبر خدا! كدام يك از دو عمر، درازتر است؟
فرمود: «آن عمر ديگر، دو برابر است»۲ .۳
۱۴۵۳. دلائل الإمامة- با سندش به نقل از سليمان بن خالد، از امام صادق عليه السلام - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: «شما در چه حالى خواهيد بود هنگامى كه از [ظهور ]مهدى عليه السلام نا اميد شويد و [ناگهان ]صاحبتان مانند خورشيد سر بر آورد و اهل آسمان و زمين به او شادمان شوند؟».
گفته شد: اى پيامبر خدا! و اين كِى خواهد بود؟
فرمود: «هنگامى كه مهدى از چشم آنان ناپيدا شود و از [ظهور] او نااميد شوند».۴
1.الغيبة، نعمانى : ص ۱۸۱ ح ۲۹ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۸ ح ۱۴ .
2.شايد اين حديث به رجعت و عمر دوباره برخى انسانها پس از ظهور امام مهدى عليه السلام اشاره داشته باشد (م) .
3.مختصر بصائر الدرجات : ص ۱۸ ، بحار الأنوار : ج ۵۳ ص ۶۵ ح ۵۶ .
4.دلائل الإمامة : ص ۴۶۸ ح ۴۵۵ .
