۱۴۴۷. الغيبة ، نعمانى - با سندش به نقل از ابو وائل - : امير مؤمنان على عليه السلام به حسين عليه السلام نگريست و فرمود: «اين پسرم سَرور است، همان گونه كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله او را سَرور ناميد و خداوند به زودى، مردى را از صلب او بيرون مىآورد كه همنام پيامبرتان و در خُلق و خِلقت، شبيه اوست و به هنگام غفلت مردم و ميراندن حق و آشكار كردن ستم، خروج مىكند».۱
۱ / ۲
قيام پس از نااميدى مردم از قيام
۱۴۴۸. الأمالى ، طوسى- با سندش به نقل از عبد الرحمان بن ابى ليلى، از پدرش، از پيامبر صلى اللّه عليه و آله ، از جبرئيل، از خداى متعال، پس از ذكر بلاهايى كه بر خاندان پيامبر صلى اللّه عليه و آله وارد مىآيد - : هنگامى كه قائم اين خاندان قيام كند، اين بلاها از ميان مىرود و كارشان بالا مىگيرد و امّت بر محبّتشان گرد مىآيند و بدگوى آنان، اندك ، و ناخوش دارنده آنان، خوار، و ستايشگر آنان، فراوان مىشود و اين به هنگام دگرگونى شهرها و ضعف بندگان خدا و نااميدى از فَرَج است . اين زمان ، قائم ايشان ظهور مىكند».۲