۱۰. اوّلين رجعت كنندگان. برخى احاديث، اوّلين رجعت كننده را امام حسين عليه السلام معرّفى كردهاند.۱ همچنين در پارهاى از احاديثِ مربوط به بازگشت انبيا و اوليا، ترتيب آمدن آنها نيز ذكر شده است.
احاديث ديگرى وجود دارند كه از مضاعف بودن عمر افراد در رجعت سخن مىگويند۲يا از تعجّب ميان جمادى و رجب به دليل ملاقات مردگان با زندگان.۳ اين احاديث، ضعيف اند و ما در استدلال بر رجعت نيازى به استناد به آنها نداريم.
ساير ادلّه رجعت
بسيارى از علماى شيعه براى اثبات رجعت، از اجماع يارى گرفتهاند. در اين مورد كه اعتقاد به رجعت در ميان شيعيان، بويژه در عصرهاى متقدّم، اجماعى بوده، ترديدى نيست. اين موضوع را مخالفان نيز قبول دارند؛۴ امّا اين اجماع، در صورتى حجّيت دارد كه طريقى قاطع براى اثبات نظر معصوم عليه السلام باشد. با وجود ادلّه متعدد قرآنى و حديثى، نيازى به استناد به اجماع براى اثبات نظر معصوم عليه السلام باقى نمىماند، هر چند وجود چنين اجماعى، اطمينان به وقوع رجعت را بالا مىبرد و جايى براى
1.ر.ك: ص ۱۳ ح ۱۴۲۵ (مختصر بصائر الدرجات). همه راويان اين حديث، از اصحاب برجسته و مورد وثوق امامان عليهم السلام هستند. احاديث متعدّدى وجود دارند كه مضمون آنها مشابه اين حديث است و اوّلين رجعت كننده را امام حسين عليه السلام معرّفى كردهاند. در برخى از آنها مدّت باقى ماندن ايشان، چهل سال تعيين شده است (ر.ك: مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۸ و بحار الأنوار: ج ۵۳ ص ۶۳ ح ۵۴) .
2.مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۸ و بحار الأنوار: ج ۵۳ ص ۶۵ ح ۵۶ . برخى راويان اين حديث، مجهول اند.
3.الهداية الكبرى: ص ۳۶۲، بحار الأنوار: ج ۵۳ ص ۷۷ - ۷۸. هر دو حديث، راويانى مجهول دارند.
4.ولى اعتبار آن را نمىپذيرند.