385
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هشتم

۱۶۲۴. الغيبة ، نعمانى‏- با سندش به نقل از على بن ابى حمزه - : امام صادق عليه السلام فرمود: «آن گاه كه جوانان شيعه بر پشت بام‏هايشان خوابيده‏اند كه در يك شب و بدون قرار قبلى، به صاحب خود مى‏رسند و صبح در مكّه هستند».۱

۱۶۲۵. مختصر بصائر الدرجات‏- با سندش به نقل از مفضّل بن عمر - : از سَرورم، امام صادق عليه السلام ، پرسيدم : آيا مهدى عليه السلام كه چشم به راهش هستند و آرزويش را دارند، در وقت معيّنى ظهور مى‏كند؟ ... سَرورم! در كجا ظهور مى‏كند؟ چگونه ظهور مى‏كند؟ فرمود : «اى مفضّل! تنها ظهور مى‏كند ، تنها به كعبه مى‏آيد و به تنهايى، درون آن مى‏رود و شب او را در حالى كه تنهاست، مى‏پوشاند و هنگامى كه چشم‏ها به خواب رفتند و شب، همه جا را فرا گرفت ، جبرئيل و ميكائيل و فرشتگان، صف به صف بر او فرود مى‏آيند و جبرئيل به او مى‏گويد : سَرور من! سخنت پذيرفته و فرمانت نافذ است. آن گاه [مهدى عليه السلام ]دستش را بر صورتش مى‏كشد و مى‏گويد : «ستايش، ويژه خدايى است كه وعده‏اش را به ما محقّق كرد و زمين را به ارث به ما داد . هر جاى بهشت را كه بخواهيم، جاى خود مى‏كنيم، كه چه نيكوست پاداش اهل عمل!» .
و ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم‏] مى‏ايستد و بانگى بر مى‏آورد و مى‏گويد : "اى بزرگان جماعت و خواصّ من و كسانى كه خداوند، آنان را پيش از ظهورم در زمين براى يارى‏ام ذخيره كرده است! به خواست و رغبت، نزدم بياييد" و بانگ او به ايشان مى‏رسد، در حالى كه در محراب‏ها و بسترهايشان در شرق و غرب زمين هستند و گوش همه آنها صداى او را با يك بانگ مى‏شنود و به سويش مى‏آيند و در چشم به هم زدنى ، همگى پيش رويش ، ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم‏] حاضر مى‏شوند ، و خداوند عزّ و جلّ به نور، فرمان مى‏دهد تا ستونى از زمين تا آسمان برافرازد تا همه مؤمنان روى زمين، از آن نور بگيرند و نورى از دل خانه‏اش [كعبه‏] بر مهدى مى‏تابد تا جان‏هاى مؤمنان از آن نور شاد شود ، در حالى كه هنوز از ظهور قائم ما اهل بيت باخبر نشده‏اند. آن گاه اين سيصد و سيزده تن به تعداد ياران پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در جنگ بدر، صبح‏گاهان پيش رويش مى‏ايستند».۲

1.الغيبة، نعمانى : ص ۳۱۶ ح ۱۱ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۳۷۰ ح ۱۵۹ .

2.مختصر بصائر الدرجات : ص ۱۷۹ - ۱۸۲ ، بحار الأنوار : ج ۵۳ ص ۷ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هشتم
384

۱۶۲۴. الغيبة للنعماني : أخبَرَنا أبو سُلَيمانَ أحمَدُ بنُ هَوذَةَ ، قالَ : حَدَّثَنا إبراهيمُ بنُ إسحاقَ النَّهاوَندِيُّ ، قالَ : حَدَّثَنا عَبدُ اللَّهِ بنُ حَمّادٍ الأَنصارِيُّ ، عَن عَلِيِّ بنِ أبي حَمزَةَ ، قالَ : قالَ أبو عَبدِ اللَّهِ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ عليه السلام :
بَينا شَبابُ الشّيعَةِ عَلى‏ ظُهورِ سُطوحِهِم نِيامٌ ، إذ تَوافَوا (إلى‏ صاحِبِهِم) في لَيلَةٍ واحِدَةٍ عَلى‏ غَيرِ معيادٍ ، فَيُصبِحونَ بِمَكَّةَ .

۱۶۲۵. مختصر بصائر الدرجات : الحُسَينُ بنُ حَمدانَ ، عَن مُحَمَّدِ بنِ إسماعيلَ وعَلِيِّ بنِ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِيَّينِ ، عَن أبي شُعَيبٍ مُحَمَّدِ بنِ نَصرٍ ، عَن عُمَرَ بنِ الفُراتِ ، عَن مُحَمَّدِ بنِ المُفَضَّلِ ، عَنِ المُفَضَّلِ بنِ عُمَرَ ، قالَ : سَأَلتُ سَيِّدِيَ الصّادِقَ عليه السلام : هَلِ لِلمَأمولِ المُنتَظَرِ المَهدِيِّ عليه السلام مِن وَقتٍ مُوَقَّتٍ ؟ . . .
قالَ المُفَضَّلُ : يا سَيِّدي ، فَمِن أينَ يَظهَرُ ؟ وكَيفَ يَظهَرُ ؟ قالَ عليه السلام : يا مُفَضَّلُ يَظهَرُ وَحدَهُ ، ويَأتِي البَيتَ وَحدَهُ ، ويَلِجُ الكَعبَةَ وَحدَهُ ، ويَجُنُّ عَلَيهِ اللَّيلُ وَحدَهُ ، فَإِذا نامَتِ العُيونُ وغَسَقَ اللَّيلُ ، نَزَلَ إلَيهِ جَبرَئيلُ وميكائيلُ عليهما السلام وَالمَلائِكَةُ صُفوفاً ، فَيَقولُ لَهُ جَبرَئيلُ عليه السلام : يا سَيِّدي ، قَولُكَ مَقبولٌ ، وأَمرُكَ جائِزٌ ، فَيَمسَحُ يَدَهُ عَلى‏ وَجهِهِ عليه السلام ويَقولُ : «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَمِلِينَ»۱ .
ويَقِفُ بَينَ الرُّكنِ وَالمَقامِ ، فَيَصرُخُ صَرخَةً فَيَقولُ : يا مَعشَرَ نُقَبائي وأَهلَ خاصَّتي ، ومَن ذَخَرَهُمُ اللَّهُ لِنُصرَتي قَبلَ ظُهوري عَلى‏ وَجهِ الأَرضِ ، إيتوني طائِعينَ .
فَتَرِدُ صَيحَتُهُ عليه السلام عَلَيهِم وهُم في مَحاريبِهِم وعَلى‏ فُرُشِهِم في شَرقِ الأَرضِ وغَربِها ، فَيَسمَعونَهُ في صَيحَةٍ واحِدَةٍ ، في اُذُنِ كُلِّ رَجُلٍ فَيَجيئونَ نَحوَها ، ولا يَمضي لَهُم إلّا كَلَمحَةِ بَصَرٍ ، حَتّى‏ يَكونَ كُلُّهُم بَينَ يَدَيهِ عليه السلام ، بَينَ الرُّكنِ وَالمَقامِ ، فَيَأمُرُ اللَّهُ عزّ و جلّ النّورَ فَيَصيرُ عَموداً مِنَ الأَرضِ إلَى السَّماءِ ، فَيَستَضي‏ءُ بِهِ كُلُّ مُؤمِنٍ عَلى‏ وَجهِ الأَرضِ ، ويَدخُلُ عَلَيهِ نُورٌ مِن جَوفِ بَيتِهِ ، فَتَفرَحُ نُفوسُ المُؤمِنينَ بِذلِكَ النّورِ ، وهُم لا يَعلَمونَ بِظُهورِ قائِمِنا أهلَ البَيتِ عليه السلام ، ثُمَّ يُصبِحونَ وُقوفاً بَينَ يَدَيهِ عليه السلام ، وهُم ثَلاثُمِئَةٍ وثَلاتَةَ عَشَرَ رَجُلاً ، بِعِدَّةِ أصحابِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله يَومَ بَدرٍ .

1.الزمر : ۷۴ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هشتم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 13748
صفحه از 400
پرینت  ارسال به