287
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هشتم

۱۵۹۴. الخصال‏- با سندش به نقل از ابان بن تغلب - : امام صادق عليه السلام فرمود: «به زودى، سيصد و سيزده تن به اين مسجد شما در مكّه (مسجد الحرام) مى‏آيند كه مكّيان مى‏دانند زاده پدران و نياكان آنها نيستند. شمشيرهايشان بر [شانه‏هاى‏] آنان قرار دارد و بر هر شمشير، سخنى نوشته شده است كه هزار سخن را مى‏گشايد، و باد روانه مى‏شود تا در هر جا ندا دهد: "اين، مهدى است كه به حكم خاندان داوود قضاوت مى‏كند". او در حكمش بيّنه نمى‏طلبد».۱

۱۵۹۵. دلائل الإمامة- با سندش به نقل از ابان، از پدرش - : امام صادق عليه السلام فرمود: «هنگامى كه خداوند، قيام قائم را اراده كند، جبرئيل را به صورت پرنده‏اى سفيد روانه مى‏كند و او يكى از پاهايش را بر كعبه و ديگرى را بر بيت المقدّس مى‏نهد و با رساترين آوايش ندا مى‏دهد: «امر خدا فرا رسيد. آن را به شتاب مجوييد»
» .
پس قائم حضور مى‏يابد و نزد مقام ابراهيم عليه السلام ، دو ركعت نماز مى‏خواند و باز مى‏گردد، در حالى كه يارانش گرداگردش را فرا گرفته‏اند. آنان، سيصد و سيزده مردند و ميانشان كسانى هستند كه شبانه از بسترشان به سوى او آمده‏اند. مهدى [از مسجد الحرام ]بيرون مى‏آيد، در حالى كه سنگ (حجر الأسود ) را به همراه دارد و آن را مى‏اندازد و زمين را سرسبز مى‏كند».۲

1.الخصال : ص ۶۴۹ ح ۴۳ ، بصائر الدرجات : ص ۳۱۱ ح ۱۱ ، الغيبة، نعمانى : ص ۳۱۳ ح ۵ و ص ۳۱۴ ح ۷ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۸۶ ح ۱۹ نيز ر . ك : همين دانش‏نامه : ج ۹ ص ۳۸۶ ح ۱۹۱۸ .

2.دلائل الإمامة : ص ۴۷۲ ح ۴۶۴ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هشتم
286

۱۵۹۴. الخصال : حَدَّثَنا أبي ومُحَمَّدُ بنُ الحَسَنِ وأَحمَدُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ يَحيَى العَطّارِ رضي اللّه عنه قالوا : حَدَّثَنا سَعدُ بنُ عَبدِ اللَّهِ ، عَن مُحَمَّدِ بنِ الحُسَينِ بنِ أبِي الخَطّابِ ، عَن موسَى بنِ سَعدانَ ، عَن عَبدِ اللَّهِ بنِ القاسِمِ الحَضرَمِيِّ ، عَن مالِكِ بنِ عَطِيَّةَ ، عَن أبانِ بنِ تَغلِبَ ، قالَ أبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام :
سَيَأتي مَسجِدَكُم هذا - يَعني مَكَّةَ - ثَلاثُمِئَةٍ وثَلاثَةَ عَشَرَ ، يَعلَمُ أهلُ مَكَّةَ أنَّهُم لَم يَلدِهُم آباؤُهُم ولا أجدادُهُم ، عَلَيهِمُ السُّيوفُ ، مَكتوبٌ عَلى‏ كُلِّ سَيفٍ كَلِمَةٌ تَفتَحُ ألفَ كَلِمَةٍ ، تُبعَثُ الرّيحُ فَتُنادي بِكُلِّ وادٍ : هذَا المَهدِيُّ يَقضي بِقَضاءِ آلِ داوودَ۱ ، لا يَسأَلُ عَلَيهِ بَيِّنَةً .

۱۵۹۵. دلائل الإمامة : أخبَرَني أبُو المُفَضَّلِ مُحَمَّدُ بنُ عَبدِ اللَّهِ ، قالَ : أخبَرَنا مُحَمَّدُ بنُ هَمّامٍ ، قالَ : أخبَرَنا جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ مالِكٍ ، قالَ : حَدَّثَنا عَلِيُّ بنُ يونُسَ الخَزّازُ ، عَن إسماعيلَ بنِ عُمَرَ ، عَن أبانٍ ، عَن أبيهِ ، عَن أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام قالَ :
إذا أرادَ اللَّهُ قِيامَ القائِمِ ، بَعَثَ جَبرَئيلَ في صورَةِ طائِرٍ أبيَضَ ، فَيَضَعُ إحدى‏ رِجلَيهِ عَلَى الكَعبَةِ وَالاُخرى‏ عَلى‏ بَيتِ المَقدِسِ ، ثُمَّ يُنادي بِأَعلى‏ صَوتِهِ : «أَتَى‏ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ»۲ .
قالَ : فَيَحضُرُ القائِمُ فَيُصَلّي عِندَ مَقامِ إبراهيمَ عليه السلام رَكعَتَينِ ، ثُمَّ يَنصَرِفُ ، وحَوالَيهِ‏۳أصحابُهُ ، وهُم ثَلاثُمِئَةٍ وثَلاثَةَ عَشَرَ رَجُلاً ، إنَّ فيهِم لَمَن يَسري مِن فراشِهِ لَيلاً ، فَيَخرُجُ ومَعَهُ الحَجَرُ ، فَيُلقيهِ فَتُعشِبُ الأَرضُ .

1.في كمال الدين والغيبة للنعماني : «داوود وسليمان» بدل «آل داوود» .

2.النحل : ۱ .

3.أي مطيفين به مِن جوانبه (لسان العرب: ج ۱۱ ص ۱۸۷ «حول»).

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد هشتم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 15353
صفحه از 400
پرینت  ارسال به