۱۴۳۳. الكافى- با سندش به نقل از بُرَيد بن معاويه - : از امام صادق عليه السلام شنيدم:... «اى بُرَيد! به خدا سوگند، همه حرمتهاى الهى زير پا نهاده شده و در اين دنيا به كتاب خدا و سنّت پيامبرش عمل نگرديده و پس از درگذشت امير مؤمنان - كه درودها و سلام خدا بر او باد - هيچ حدّى ميان اين مردم اجرا نشده و تا روزگار مردم كنونى، به چيزى از حق، عمل نگشته است» .
سپس فرمود: «هان! به خدا سوگند، روزها و شبها سپرى نمىشوند تا آن كه خداوند، مردگان را زنده كند و زندگان را بميراند و خداوند، حق را به اهلش باز گرداند و همان دينى را كه براى خود و پيامبرش پسنديده است، برپا كند. پس مژده دهيد، مژده دهيد كه به خدا سوگند، حق جز در دستان شما نيست!».۱
۱۴۳۴. مختصر بصائر الدرجات- با سندش به نقل از حسن بن راشد - : ابو ابراهيم عليه السلام فرمود: «بى گمان، جانهايى رفته، باز مىگردند و روزى كه بر مىخيزند، قصاص مىشوند، و شكنجه شده، شكنجهاش را [بر شكنجهگر] قصاص مىكند و هر كه [به ستم] مورد خشم قرار گرفته، خشمش را اعمال مىكند، و هر كه [به ناحق ]كشته شده باشد، قاتلش را قصاص مىكند، و دشمنان آنان نيز همراه آنها [به دنيا] باز گردانده مىشوند تا انتقام خون خود را از آنان بگيرند و آن گاه سى ماه عمر مىكنند و سپس همگى در يك شب مىميرند، در حالى كه انتقام خون خود را گرفته و دلهايشان آرامش يافته و دشمنشان رهسپار سختترين عذابهاى دوزخ شده است. پس از اين، در پيشگاه خداوند جبّار مىايستند تا حقوقشان را بگيرد» .۲
