۱۵۶۸. سنن أبى داوود- با سندش به نقل از امّ سلمه، همسر پيامبر صلى اللّه عليه و آله - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: «هنگام مرگ خليفه، اختلاف و ناآرامى روى مىدهد و مردى از اهل مدينه به سوى مكّه مىگريزد و مردمى از اهل مكّه نزد او مىآيند و با وجود ناخشنودىاش او را بيرون آورده، ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم] با وى بيعت مىكنند. و لشكرى از شام به سوى او روانه مىشود كه در صحراى ميان مكّه و مدينه (بيداء) به زمين فرو مىروند.
مردم، چون اين را مىبينند، نيكان شامى و گروههاى [نيك] عراقى نزد او مىآيند و ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم] با او بيعت مىكنند و آن گاه مردى از قريش، از تيره كلب۱ بر مىخيزد و لشكرى به سوى ايشان روانه مىكند كه مغلوب آنان مىشود و اين، همان لشكر كلب است كه كسى كه در غنيمت بردن از آنها حاضر نباشد، محروم است. او (قائم) اموال را قسمت مىكند و ميان مردم به سنّت پيامبرشان صلى اللّه عليه و آله عمل مىكند و اسلام در زمين، استوار مىشود» .۲
۱۵۶۹. الغيبة ، طوسى- با سندش به نقل از جابر جعفى - : امام باقر عليه السلام فرمود: «سيصد و اندى نفر به اندازه جنگاوران بدر، ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم] با قائم بيعت مىكنند كه ميان آنان، نجيبانى از مصر، نيكانى از شام و برگزيدگانى از عراق هستند و قائم، [ميان ايشان ]هر اندازه كه خداوند بخواهد، اقامت مىكند».۳
1.كلب، تيرهاى از قبيله قضاعه و عربهايى هستند كه از ديرزمان در شام اقامت مىگزيدند.
2.سنن أبى داوود : ج ۴ ص ۱۰۷ ح ۴۲۸۶ ، مسند ابن حنبل : ج ۱۰ ص ۲۱۶ ح ۲۶۷۵۱ ، المصنّف، عبد الرزّاق : ج ۱۱ ص ۳۷۱ ح ۲۰۷۶۹ ، مسند ابن راهويه : ج ۴ ص ۱۷۰ ح ۱۹۵۴ ؛ العمدة : ص ۴۳۳ ح ۹۱۱ ، كشف الغمّة : ج ۳ ص ۲۶۹ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۸۸ . نيز، ر . ك : همين دانشنامه : ج ۷ ص ۸۴ ح ۱۱۴۹ .
3.الغيبة، طوسى : ص ۴۷۶ ح ۵۰۲ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۳۳۴ ح ۶۴ .