۱۴۳۱. تفسير القمّى- با سندش به نقل از مفضّل - : امام صادق عليه السلام در باره سخن خدا: «و روزى كه از هر امّتى، گروهى را محشور مىكنيم» فرمود: «هيچ يك از مؤمنانى كه كشته شدهاند، نيست، جز آن كه به دنيا باز مىگردد تا بميرد و تنها، كسى باز مىگردد كه ايمان ناب و يا كفر ناب داشته باشد».
امام صادق عليه السلام فرمود: «مردى به عمّار بن ياسر گفت: اى ابو يقظان! آيهاى در كتاب خداى متعال، دلم را تباه كرده و مرا به شك انداخته است.
عمّار گفت: آن، چه آيهاى است؟
گفت: سخن خداى متعال: «و چون وعده عذاب بر آنان واقع شود، جنبندهاى از زمين را برايشان بيرون مىآوريم تا با آنان سخن بگويد» (تا آخر آيه). مقصود از جنبنده چيست؟
عمّار گفت: به خدا سوگند، نمىنشينم و نمىخورم و نمىنوشم تا آن را به تو نشان دهم.
آن گاه عمّار با آن مرد نزد امير مؤمنان عليه السلام آمد . ايشان در حال خوردن خرما و سرشير بود . فرمود : "اى ابو يقظان! پيش بيا ." عمّار نشست و با على عليه السلام همغذا شد و آن مرد از عمّار به شگفت آمد . هنگامى كه عمّار برخاست [تا برود]، مرد گفت: سبحان اللَّه! اى ابويقظان! سوگند ياد كردى كه نخورى و ننوشى و ننشينى تا جنبنده زمين را به من نشان دهى .
عمّار گفت: او را به تو نشان دادم، اگر دريابى».۱
