۱۴۲۹. كامل الزيارات- با سندش به نقل از بريد بن معاويه عجلى - : به امام صادق عليه السلام گفتم: اى فرزند پيامبر خدا! مرا از آن اسماعيلى باخبر كن كه خداوند در كتابش از او ياد كرده است، آن جا كه مىفرمايد: «اسماعيل را در كتاب ياد كن كه او درستپيمان و فرستادهاى پيامآور بود». آيا او اسماعيل، فرزند ابراهيم عليه السلام است؟ مردم بر اين باورند كه او اسماعيل فرزند ابراهيم است.
فرمود: «اسماعيل پيش از ابراهيم در گذشت و ابراهيم، خود، حجّت الهى و قائم و صاحب شريعت بود. پس اسماعيل به سوى چه كسى فرستاده شود؟».
گفتم: فدايت شوم! پس او كه بود؟
فرمود: «او اسماعيل بن حزقيلِ پيامبر بود. خداوند، او را به سوى قومش فرستاد؛ امّا آنان او را تكذيب كردند و كشتند و پوست صورتش را كندند . خداوند بر آنها خشم گرفت و اسطاطائيل، فرشته عذاب، را به سوى آنان فرستاد. وى به او گفت: اى اسماعيل! من، اسطاطائيل، فرشته عذاب هستم. پروردگار عزّت، مرا به سوى تو فرستاده تا قومت را آن گونه كه تو بخواهى، عذاب كنم .
اسماعيل به او گفت: من نيازى به اين ندارم.
خداوند به او وحى كرد: نياز تو چيست، اى اسماعيل؟
اسماعيل گفت: پروردگار من! تو براى خود، پيمان ربوبيت و براى محمّد، پيمان نبوّت و براى اوصيايش پيمان ولايت گرفتهاى و بهترينِ مردمانت (محمّد صلى اللّه عليه و آله ) را از آنچه امّتش پس از درگذشت پيامبرشان با حسين بن على عليه السلام مىكنند، باخبر كردهاى و تو به حسين عليه السلام وعده دادهاى كه او را به دنيا باز گردانى تا خود، از هر كه با او چنين كرده است، انتقام بگيرد. پس درخواستم از تو - اى خداوند - اين است كه مرا به دنيا باز گردانى تا از كسى كه با من چنين كارى كرده است، انتقام گيرم، همان گونه كه حسين عليه السلام را باز مىگردانى».
خداوند نيز به اسماعيل بن حزقيل، اين وعده را داد و او همراه حسين عليه السلام به دنيا باز مىگردد.۱
