جعل و وضع محسوب مىشود؛ زيرا آنان هيچ زمانى را براى ظهور معيّن نكردهاند.
ممكن است اين احاديث به فرهنگ زمان صدور آنها اشاره داشته باشد كه برخى به دلايل سياسى يا اجتماعى، به نقل از امامان عليهم السلام زمانى را براى ظهور امام مهدى عليه السلام تعيين مىكردند و عمل آنان سبب تزلزل مردم در عقيده مىگشت. امامان عليهم السلام ، با انكار شديد اين مطالب، اين متون را جعلى شمردهاند.
۳. برخى ديگر از احاديث مجموعه پيشين، به صورت عام، توقيت را غير واقعى و نادرست برشمردهاند، خواه اين سخن به عنوان گزارش از معصومان عليهم السلام باشد و يا آن كه گوينده ، بدون انتساب سخن به آنها ، زمانى را براى ظهور معيّن كند.
در روايت ابو بصير به نقل از امام صادق عليه السلام آمده است:
أبَى اللَّهُ إلّا أن يُخالِفَ وَقتَ المُوَقِّتينَ .۱
خداوند ، همواره با وقتگذارىِ وقتگذاران ، مخالفت مىكند.
امام صادق عليه السلام در سخنى ديگر خطاب به مهزم فرموده است:
يا مِهزَمُ ، كَذَبَ الوَقّاتونَ ، و هَلَكَ المُستَعجِلونَ ، و نَجَا المُسَلِّمونَ .۲
اى مهزم! وقتگذاران ، دروغ گفتند ، عجلهكنندگان ، هلاك شدند و تسليمشدگان [ به تقدير الهى ] ، نجات يافتند.
در حديث امام عسكرى عليه السلام نيز در باره امام مهدى عليه السلام آمده است:
أما إنَّ لَهُ غَيبَةً يَحارُ فيهَا الجاهِلونَ ، و يَهلِكُ فيهَا المُبطِلونَ ، و يَكذِبُ فيهَا الوَقّاتونَ.۳
به هوش باشيد كه او را غيبتى است كه نادانان در آن حيران بمانند و باطلانديشان در آن هلاك شوند و وقتگذاران در آن دروغ ببافند.
