۳ / ۳
رجعت پيامبران و اوصياى آنان
۱۴۲۶. مختصر بصائر الدرجات- با سندش به نقل از جميل بن درّاج - : به امام صادق عليه السلام گفتم: سخن خداوند - تبارك و تعالى - : «ما فرستادگان خود و مؤمنان را در زندگى اين جهان و در روزى كه گواهان [به گواهى] برخيزند، يارى مىكنيم» چه معنايى دارد؟
فرمود: «به خدا سوگند، اين در باره رجعت است. آيا نمىدانى كه پيامبران فراوانى در اين جهان يارى نشدند و كشته شدند و امامان پس از ايشان نيز كشته شدند و يارى نشدند؟! آيه در باره رجعت است».
گفتم: آيه : «و به روزى گوش فرا دار كه ندا دهنده، از جايى نزديك، ندا مىدهد. روزى كه بانگ آسمانىِ حقيقى را مىشنوند كه آن، روز خروج است» چه؟
فرمود: «آن هم در باره رجعت است».۱