نظام حكومتى ، بويژه در تشكيلات قضايى است؛ امّا به دليل اين كه خطر رشوهخوارى در دستگاه قضايى به مراتب بيش از ساير نهادهاى حكومتى است، در برخى از احاديث ، اين موضوع مورد تأكيد قرار گرفته است. امام على عليه السلام در ضمن خطبهاى مىفرمايد :
لَيُستَخلِفَنَّ اللَّهُ خَليفَةً يَثبُتُ عَلَى الهُدى ، وَ لا يَأخُذُ عَلى حُكمِهِ الرّشاءَ .۱
بىترديد ، خداوند ، خليفهاى را جانشين خواهد كرد كه بر هدايت، استوارْ گام مىايستد و براى حكمش رشوه نمىگيرد .
در تبيين اين حديث ، دو نكته قابل توجّه است :
يك . مقصود از «لايأخذُ على حكمهِ الرشاء ؛ براى حكمش رشوه نمىگيرد» ، اين است كه در نظام قضايى مهدوى، رشوهخوارى به طور مطلق ، وجود نخواهد داشت.
دو . تأكيد بر اين كه در حكومت آرمانى مهدوى، رشوهخوارى در دستگاه قضا از بين خواهد رفت، اشاره به اين است كه پايان دادن به رشوهخوارى ، خصوصاً در تشكيلات قضا، كار سادهاى نيست و تنها در حكومت امام مهدى عليه السلام اين آرزو تحقّق خواهد يافت.
۷ - ۷ . قضاوت زنان
مشهور فقهاى اماميه بر اين باورند كه زنان ، نمىتوانند متصدّى منصب قضا شوند، هر چند واجد شرايط قضاوت باشند؛ بلكه برخى ادّعا كردهاند كه اين نظريه ، مورد اجماع و اتّفاق فقهاست.۲ افزون بر فقهاى امامى ، مالكيان، شافعيان و حنبليان از