وَ لا تَدَّخِرُ الأَرضُ شَيئاً مِن نَباتِها .^۱
زمين ، چيزى از روييدنى‏هايش را ذخيره نمى‏كند [و همه را بيرون مى‏دهد] .تُنبِتُ الأَرضُ ضِعفَ اُكُلِها .^۲
زمين ، دو برابر ، محصول مى‏دهد .
و تعبيرهاى مشابهى كه در باره بركات زمين در دوران حكومت امام مهدى عليه السلام در احاديث آمده، به نقش امدادهاى الهى در پيشرفت اقتصادى جامعه مهدوى، به وسيله زمين ، اشاره دارد .
همچنين در حديثى از امام باقر عليه السلام در تبيين آيه ۹۶ از سوره اعراف كه پيش از اين بدان اشاره شد، نقل شده كه فرمود :
لا يَبقى‏ عَلى‏ وَجهِ الأَرضِ أعمى‏ وَ لا مُقعَدٌ وَ لا مُبتَلىً إلّا كَشَفَ اللَّهُ عَنهُ بَلاءَهُ بِنا أهلَ البَيتِ ، وَ لَتَنزِلَنَّ البَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ إلَى الأَرضِ ، حَتّى‏ أنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقصِفُ بِما يُريدُ اللَّهُ فيها مِنَ الثَّمَرِ ، وَ لَيَأكُلَنَّ ثَمَرَةَ الشِّتاءِ فِي الصَّيفِ ، وَ ثَمَرَةَ الصَّيفِ فِي الشِّتاءِ ، وَ ذلِكَ قَولُ اللَّهِ تَعالى‏ : «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى‏ ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَْرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ»^۳ .^۴
روى زمين ، كور و زمينگير و گرفتارى نخواهد ماند ، مگر آن كه خداوند ، گرفتارى او را به دست ما اهل بيت ، برطرف خواهد كرد و بركت از آسمان به زمين ، فرود خواهد آمد تا آن كه درخت ، زير بار ميوه‏اى كه خدا مى‏خواهد ، خم مى‏شود (/ مى‏شكند) و ميوه زمستان در تابستان و ميوه تابستان در زمستان ، خورده مى‏شود ، و آن سخن خداى متعال است : «و اگر اهل آبادى‏ها ايمان آورده ،

ابن ابى شَيبه در كتاب المصنّف ، در اين باره از پيامبر صلى اللّه عليه و آله نقل كرده كه فرمود:
تُمطِرُ السَّماءُ مَطَرَها ، وَ تُخرِجُ الأَرضُ بَرَكَتَها .^۱
آسمان ، بارانش را فرو مى‏ريزد و زمين ، بركتش را بيرون مى‏دهد .
نيز از ايشان روايت كرده كه فرمود :
وَ تَعيشُ اُمَّتى فى زَمانِهِ عَيشاً لَم تَعِشهُ قَبلَ ذلِكَ .^۲
امّتم در روزگار او ، چنان زندگى [مرفّهى‏] مى‏كند كه پيش از آن نكرده است .
و در گزارشى ديگر از پيامبر صلى اللّه عليه و آله آورده:
لا تَدَعُ السَّماءُ مِن قَطرِها شَيئاً إلّا صَبَّتهُ مِدراراً ، وَ لا تَدَعُ الأَرضُ مِن مائِها شَيئاً إلّا أخرَجَتهُ ، حَتّى‏ تَتَمَنَّى الأَحياءُ الأَمواتِ .^۳
آسمان ، قطره‏اى از بارانش را نمى‏گذارد ، جز آن كه بر او فرو مى‏ريزد ، و زمين ، چيزى از آبش را نمى‏نهد ، جز آن كه براى او بيرون مى‏دهد ، تا آن جا كه زندگان ، آرزو مى‏كنند كه مردگان زنده .

۲ - ۲ . بركات استثنايى زمين‏

افزون بر آسمان كه با باران رحمت به يارى اقتصاد جامعه مهدوى مى‏آيد، زمين نيز در پيشرفت اقتصادى آن دوران ، كمك مى‏نمايد . تعبيرهايى مانند:
وَ لا تَدَعُ الأَرضُ مِن مائِها شَيئاً إلّا أخرَجَتهُ .^۴
و زمين ، چيزى از آبش را نمى‏نهد ، جز آن كه براى او بيرون مى‏دهد .تُخرِجُ الأَرضُ بَرَكَتَها .^۵
زمين ، بركتش را بيرون مى‏دهد .