آن نيز براى هنگامى است كه حق ، ظهور كند و قائم ما اهل بيت قيام كند ؛ امّا امروز ، مشكلى نيست كه مؤمن به مؤمن چيزى بفروشد و از او سود بگيرد .
بر پايه مفاد اين حديث ، يكى از سياستهاى اقتصادى دولت مهدوى ، تحريم سود گرفتن مؤمن از مؤمن در معاملات است. گفتنى است با توجّه به ضعفِ سند اين حديث ، نمىتوان به طور قاطع در اين باره اظهار نظر كرد؛ ولى با در نظر گرفتن اين كه در عصر غيبت نيز سود گرفتن از مؤمن به استثناى مواردى خاص ، كراهت دارد،۱ مىتوان گفت: پيشرفتهاى اقتصادى در دولت امام مهدى عليه السلام به تدريج به گونهاى خواهد بود كه مردم ، نيازى به سود گرفتن در معاملات ندارند. در اين شرايط اقتصادى ، معاملات ، صرفاً براى خدمت به يكديگر صورت مىگيرد، و سود گرفتن مؤمن از مؤمن ، ممنوع مىگردد.
۱ - ۲ - ۷ . عمران و آبادانىِ زمين
يكى از درخواستهاى منتظران ظهور امام مهدى عليه السلام از خداوند سبحان، در عصر غيبت، عمران و آبادانى شهرهاست. در «دعاى عهد» مىخوانيم :
وَ اعمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ ، وَ أَحيِ بِهِ عِبادَكَ ، فَإِنَّكَ قُلتَ وَ قَولُكَ الحَقُّ : « ظَهَرَ الفَسادُ في البَرِّ وَ البَحرِ بِما كَسَبَت أيدِي النَّاسِ »۲ .۳
بار خدايا ! سرزمين هايت را به دست او (امام مهدى عليه السلام ) آباد و بندگانت را زنده كن كه تو به راستى گفتهاى: «تباهى در خشكى و دريا به دليل دستاوردهاى [گناهان ]مردم ، پديدار شده است» .