۱۶۶۴. الغيبة ، نعمانى- با سندش به نقل از ابوحمزه ثمالى - : شنيدم كه امام محمّد باقر عليه السلام مىفرمايد: «اگر قائم خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله خروج كند، خداوند، او را با فرشتگان نشاندار و پياپى و فرو فرستاده شده [به زمين] و دستهاى كه در اوج ملكوت ماندهاند، يارى مىكند و جبرئيل پيش روى او ، ميكائيل سمت راست وى و اسرافيل سمت چپش است و هراس [در دل دشمن ]به فاصله يك ماه راه، پيشاپيش او و پشت سرش و راست و چپ او مىرود و فرشتگان مقرّب، دوشادوش اويند» .۱
۱۶۶۵. كمال الدين- با سندش به نقل از جابر بن عبد اللَّه انصارى - : شنيدم كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مىفرمايد : «ذو القرنين، بندهاى صالح بود كه خداوند، او را حجّت بر بندگانش قرار داد و او قومش را به سوى خدا فرا خواند و به پروا نمودن از او فرمانشان داد ؛ امّا آنها بر شقيقه او زدند و او مدّتى ناپديد شد، به گونهاى كه گفته شد : او مرده يا هلاك شده و معلوم نيست به كجا رفته است! سپس پديدار شد و به سوى قومش باز گشت و آنان بر شقيقه ديگرش ضربه زدند.
و ميان شما، كسى خواهد بود كه مانند او مىشود ، و خداى عليهم السلام در زمين به ذو القرنين ، قدرت و سررشته هر كارى را به دستش داد و به شرق و غرب [زمين] رسيد و خداوند - تبارك و تعالى - سنّت او را در قائمِ از نسل من، جارى مىكند و او را به شرق و غرب زمين مىرساند، تا آن جا كه هيچ آبشخور و جايى از كوه و صحرا را كه ذو القرنين بر آن گام نهاده است ، باقى نمىنهد ، جز آن كه به زير پاى قائم در مىآورد و خداوند، گنجها و معدنهاى زمين را برايش پديدار مىكند و او را با هراس افكندن [در دل دشمنانش] يارى مىدهد و زمين را با دست او از عدل و داد پر مىكند، آن گونه كه از ظلم و ستم پر شده است».۲